Cookie beleid HS'88

De website van HS'88 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Walking football

Walking football

Mannen,

Wij waren met 11 man, een compleet elftal.

Vanmiddag, op woensdag 14 juni, het laatste Walking Football-gebeuren van dit seizoen.

Twee toeschouwers omzoomden het veld: één op de scootmobiel langs de lijn, hij was al vaker geweest de laatste tijd. De tweede had op de tribune plaatsgenomen. Die tweede persoon was naar verluidt een scout van het juist gepromoveerde PEC-Zwolle.

Het leek duidelijk voor wie deze meneer was gekomen. Onder de eerste helft van de wedstrijd (wegens de hoge temperaturen waren er drie helften) sprak hij uitvoerig met Fré en ik hoorde met gespitste oren vanaf de rechtbuitenpositie enkele namen noemen. In elk geval Jan Posthumus, ja 'k heb het goed gehoord. Want de scout sprak zijn teleurstelling erover uit dat Jan niet aanwezig was en dat klopt. Jan was inderdaad niet aanwezig, hetgeen Fré bevestigde. 'Gemiste kans', ving ik nog op, dus niet naar zijn geliefde PEC. 'Blief mor mooi bie Hannie, Jan mien jong!

Een naam die meerdere malen luid en duidelijk voorbij kwam was Geert Moesker. De scout keek aanvankelijk nog Henk van Timmeren voor Geert aan en ik kon mij dat goed voorstellen: zij lijken qua loopje en balcontrole, evenals hun scorend vermogen, veel op elkaar. Maar die vlieger ging niet op want Geert was er niet en dat werd door Fré ook nog eens bevestigd! En hoewel Henk een puike wedstrijd speelde, hij kon toch Geert niet doen vergeten.

Hier werd de schrijver onderbroken omdat hij zich plotsklaps realiseerde dat de wedstrijd Nederland-Kroatië reeds begonnen was. Inderhaast drukte hij toen op de verzendknop in plaats van de conceptenknop. Het werd 2-4 voor Modric en consorten. Weg finale, weg Virgil en zo. Maar wij pakken hier de draad weer op, HS'88 WF for ever, hier volgt "Deel Twee":

Tussendoor hoorde ik de scout een naam noemen die mij niet bekend voorkwam. Ik liep wat dichter naar de tribune - het spel ging gewoon door - en hoorde Fré iets zeggen over trainingsachterstand en gevorderde leeftijd. Toen dacht ik direct: dit moet om Roelof gaan, Roelof Dodde. Kan niet missen. Maar Fré kon praten wat hij wilde: over bepaalde kwaliteiten en bijspijkeren, het mocht allemaal niet baten, de scout ging er niet op in. Net toen ik mij weer in het spel wilde begeven, hoorde ik 'Oranje-Nassau' zeggen. Nu hebben wij een aantal oud-O.N.'ers in het team: Jan Heslinga, Sake Brouwer, Jaap Noot. 't Zal wel om één van die drie gaan. Alle drie staan hun mannetje. Ook die andere Stadjer, Tjerk Riemersma, had banden met Oranje-Nassau. Maar daar geldt hetzelfde voor als voor Roelof, bedacht ik, dus die had ik al weggestreept. Maar ineens kwam het bij mij op: en ik dan, ook oud-ON'er. Zou het toch...? Bedoelt de scout mij? Een vertrek naar PEC! Ik veerde op, oh als dat zou kunnen, een come-back bij PEC. Ik raakte opgetogen! Deze laatste WF-middag kon niet meer stuk en van dolle vreugde gaf ik nog een euforische assist naar Hans en die scoorde hoog in de hoek. Zou de scout dat nog gezien hebben? Die puike pass? In gedachten zag ik Fré al glunderend denken: 'dan heeft mijn jarenlange trainingsaanpak voor die ouwe toch zijn vruchten afgeworpen'. Echter, de hoop werd ijdel toen ik de naam 'Jan' hoorde noemen. Dat kon Jan Boelens niet zijn, de ouwe-auto's-man, de man van de opgeknapte ouwe sleeën, en bovendien: die zat ergens in Noord-Europa tussen rendieren en arresleeën. Dus Jan Heslinga. Toch hij. Och ja, een goede keus, moest ik knarsetandend erkennen. Gefeliciteerd, Jan!

Alvorens de scout vertrok, nam hij samen met Fré nog even het lijstje door. Snaaks liet ik mij afzakken richting beide heren - het spel ging gewoon door - en zag op gepaste afstand merendeels doorgestreepte namen. Ik had persoonlijk nog wel fiducie in Jaap Smit, maar de scout gelukkig niet. Jaap is onder ons immers de beste koffiekenner voor in de nazit, vandaag dus de vierde helft. Onmisbaar en niet alleen vanwege zijn snelle dribbels, ergens tussen hard lopen en hardlopen in. Geen PEC voor Jaap. En ik weet uit betrouwbare bronnen dat Jan Huizenga wel ambities zou kunnen hebben voor een vervolg bij PEC. Hij wilde zijn kleindochter nog wel even wat kunstjes laten zien maar die vlieger gaat - helaas voor Jan - niet op. In elk geval niet bij PEC. En dat is ook niet voor de vakantievierende Jacques Visker weggelegd, Jacques met zijn onnavolgbaar, secondenlang ritueel, na weer en schot in de roos: met één gebogen linkerknie in het groene gras en de rechterarm drie maal op en neer bewegend, daarbij de vuist gebald: inderdaad onnavolgbaar.

Bij zijn vertrek liep ik nog even met de scout op en vroeg hem of hij wel aan Roel Hartman had gedacht. Dat had hij niet, 'goed dat u 't zegt!', zei hij nog. Ik brak nog een lans voor het altijd bedaarde en weloverwogen optreden van Roel die - zonder een voetbalverleden - in twee seizoen naar een bepaalde hoogte is gegroeid. 'Ik kom erop terug', beloofde de scout. Ook toen hij al haast maakte om van mij af te komen, riep ik nog: 'en Hans Kon dan, maakt hij een kans? Of Gerard Pijper, is het wat voor PEC? Hij wil zo graag. En over een afkoopsom valt te praten. De scout mompelde nog iets van 'willen' en 'kunnen', overcapaciteit en tekortschieten. De rest heb ik niet verstaan.

Waarna wij met z'n elven aan de koffie, thee en chocolademelk zijn gegaan, mede geserveerd door genoemde Jaap, met een fikse gevulde koek van - en felicitaties voor, de bijna jarige Sake, in een heerlijk zomerzonnetje, onder de welluidende klanken van de kleedruimte-bouwers van Brand, op het terras van ons aller HS'88. Het was weer een, waardig afgesloten, goed jaar.



Walking football bij HS’88

De afdeling Walking Football bij HS’88 is voor het derde seizoen weer van start gegaan na een lange mooie zomerperiode. Er hebben zich voor dit seizoen ook weer nieuwe leden gemeld waardoor de groep nu met 15 voetballers start voor dit nieuwe seizoen. Deze week 4 oktober wordt onze oudste Walking Footballer Bram Blaak 80 jaar en slaat geen training over. Bram is nog altijd een sluwe voetballer. Bram is zijn voetbalcarrière gestart 60 jaar geleden bij Oranje Nassau in Groningen waar hij jaren in het eerste elftal heeft gespeeld. Nu hij tachtig jaar is tikt hij nog elke week een balletje mee bij de Walking Footballers van HS’88. Mochten er nog oud voetballers zijn die toch elke week nog even op het groene laken tegen een balletje willen trappen dan is er nog ruimte bij HS’88. Voorwaarde is wel dat je 60 jaar of ouder bent. Kom gerust eens kijken elke woensdag om 13.00 uur wordt er getraind tot 14.00 uur. Daarna drinken we een kopje koffie met z’n allen in het clubhuis. Je kunt ook even mailen met Bert Verver [email protected] of bellen 06-55816647 voor nadere informatie.    


 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!