Knickerbockers Vr4 – HS88 VR1; 1-7 winst en toch niet blij?

Vorige week hadden we ze thuis ontvangen, nu mochten we naar het universiteitsterrein alwaar we midden in een open dag verzeild raakten van de Hanzehogeschool. TKB heeft vele teams en het verloop is, omdat het studenten betreft logischerwijs enorm. Jaarlijks 80 mutaties van leden aldus de voorzitter. Het clubhuis is een echt studentenkot, het bier van de hele week ligt als een plakkaat op de vloer. Dan zijn de ruime mooie kleedkamers van het Zernike Sportcentrum een verademing evenals de gezellige sportkantine.

Eenmaal op het veld bleek, dat er zelfs per week veel mutaties zijn, dat kwam doordat veel leden hun voorjaarsuitje hadden en deze keer was het team samengesteld uit meerdere teams en dat was te merken, zeer sterke en zeer matige speelsters troffen we aan. De snelle spitsen deelden al snel wat speldeprikken uit, maar wij konden er zelf ook wat van. Een  kans van hun waarvan ze nog aan het treuren waren werd bliksemsnel omgezet in een aanval van onze kant en Maaike mocht al na 12 minuten alleen op de keeper af en daar wist ze wel raad mee. Nog maar 5 minuten later pakte Jolijn de bal centraal op en krulde m achter de keepster.

Een vervelend incident na een half uur; Simone kreeg een ongelukkige klap in haar gezicht en wankelde terwijl verderop Marjolein zo’n enorme bodycheck kreeg dat ze vertikaal 3 meter opzij werd gegooid. Deze extreme actie in combinatie met het niets doen aan de eerdere pijn bij Simone deed haar besluiten een poging te wagen de enkels van de dader te toucheren, wat lukte. Dat mag niet dus moest ze er met rood af. Met 10 man verder.

 In de eerste helft breidde Deborah met een schot van ver in de rechterhoek de stand uit naar een veilige 0-3 ruststand.  Dat gaf wat lucht.

As usual hier ranja in de dug out en zittend/ liggend luisterend naar de bevindingen van de coach. Het stond dan wel 0-3 maar vraag niet hoe, de opdrachten waren niet goed uitgevoerd er werd slecht gecommuniceerd, we hadden nog niet de vechtlust laten zien die in deze pittige match wel nodig was. Hier was nog niet gewonnen!

Jacco tot dan niet echt lekker in de wedstrijd liet direct na rust zien dat ze nu wel degelijk het verschil kon maken en gaf in deze fase naast strijd een fantastische steekpass (later zou nog een beaty volgen op Maaike) op Daphne, die haar 1^e kon noteren. We vochten inmiddels als leeuwen, ook achterin en een aanval uit het boekje startend bij Jasmin via Maaike naar Daphne leverde de 0-5 op.  Toen een kwartier voor tijd Deborah nog even de 0-6 maakte, voelden we ons comfortabel en waren de spitsen inmiddels ook gewisseld.  Een corner van TKB belandde in de kluts voor de goal en werd een beetje door een paar benen heen de goal ingewerkt. Ondanks dat we maar met 10 man speelden gaven we nog eenmaal gas en werd een strakke hoekschop van Jacco met het hoofd van Maaike strak in de rechterhoek geplaatst (we hebben er op getraind) al dan niet nog aangeraakt door Daphne, maar we tellen m voor Maaike.

Een prachtig resultaat na de 4-0 van vorige week nu een uur lang met 10 man afsluitend met 1-7 dat is toch fantastisch? Nou het straalde er niet vanaf en dat is jammer. Ontevredenheid over de eerste helft, over de communicatie, over de wissels, het gevoel over de rode kaart het stemde wat somber en dat woog zwaarder dan de overwinning.  Hier moeten we aan werken, anders komt t niet goed.

Maar wat weer een weekend Vrouwen 2 wint alle 3 wedstrijden op vrijdag, MO11 wint met 3-0 van het altijd te sterke Gorecht,  MO19 pakt de volle winst tegen Lycurgus in hun zwaar ingedeelde poule evenals Vrouwen 1. The females liggen op ramkoers

Volgende week een uitje naar UIThuizermeeden waar nr 4 de Heracliden zal trachten ons wat punten af te snoepen.  Alweer zin in!