Spektakel in Veendam

Na afloop

Woensdagavond 18 mei om 19.00 uur speelt F1 een inhaal wedstrijd in en tegen Veendam 1894.

Bij een aantal spelers spookte de wedstrijd al een aantal dagen door de hoofden. Het ging namelijk ergens om die avond.

Voor de wedstrijd had Veendam 21 punten en onze jongens van F1 19 punten.

Dit betekende dat als Veendam zou winnen, dat ze kampioen zijn.

Als wij winnen, dan hebben we het weer in eigen hand en is bij winst in de laatste wedstrijd het kampioenschap voor HS’88 een feit.

Gelet op de belangen is er flinke publieke belangstelling aan de kant van het veld, naast het stadion van voorheen SC Veendam.

Een veld die wel iets weg heeft van een knollenveld.

Door enkele zeer deskundigen langs de lijn wordt gespeculeerd over in wiens voordeel dit is. 

Vanwege blessure kan Mikha helaas niet mee doen. Hij was wel aanwezig om zijn teamgenoten aan te moedigen.

Dion en Wesley zijn geselecteerd door de technische staf om Mikha te vervangen.

Vanaf de aftrap is duidelijk dat Veendam 1894 er zin in heeft.

Ze voetballen met veel inzet en geestdrift. Onze jongens ogen wat slap.

Dit resulteert in 2 doelpunten voor Veendam in de 1^e helft.

Zelfs een uitstekende keepende Casper kan de doelpunten niet voorkomen.

Voor de verdedigers is er ook geen houden aan. Ze staan meerdere keren tegenover een over tal.

In de rust wordt er langs de lijn volop nagepraat. Leuk te zien hoe het leeft.

In de kleedkamer worden de spelers toegesproken. Dat alles nog mogelijk is en dus opgeven geen optie is.

Als de bal rolt in de 2^e helft dan is duidelijk dat er uit een ander vaatje wordt getapt door onze jongens.

Er wordt druk gezet en inzet geleverd. Ook wordt beter de ruimte gezocht.

Veendam moet noodgedwongen terug. Er klinkt applaus en enthousiasme vanaf de kant.

Geheel verdiend scoren we 2 – 1. De stemming is uitbundig bij de spelers.

Er is het geloof dat er meer in zit. Dus hup doorgaan.

Langs de kant merk je dat er nog wat staat te gebeuren.

De trainers van Veendam zie je kleiner worden en het thuis publiek hoor je niet meer.

De 2 – 2 wordt gemaakt. De jongens vieren dit op een manier die ik nog niet vaak heb gezien.

Je voelt dat we wel eens kunnen gaan winnen.

De jongens gaan voor iedere bal. Van de matheid in de eerste helft is niks meer over.

Achterin zit de verdediging goed in elkaar. Gijs verdedigd een paar keer met een sliding heel mooi op de bal.

Met Casper in vorm en die dit ook een paar keer etaleert, voel je dat daar geen bal meer in gaat.

Met nog maar kort te spelen wordt de 2 – 3 gemaakt.

De jongens zijn dolblij maar ook meteen weer realistisch. We moeten nog even en dit mogen we niet meer weggeven.

Er wordt fel op de bal gespeeld. Met als resultaat dat de overwinning veilig wordt gesteld.

Als het fluitsignaal klinkt zijn de jongens heel erg blij. En zie je trotse ouders omdat er vol overgave op een sportieve manier is gestreden.

Eén van de trotse ouders.