De derde wedstrijd van het derde, eindelijk dan drie punten?

Thijs onze topper!

waar zijn we zonder power tape

Na een rare week waarin we geconfronteerd werden met verdrietige zaken buiten het veld die erg dichtbij kwamen trokken we op zaterdagmiddag toch weer onze kicksen aan. Voetbal is een mooi spelletje en gelukkig bindt en verbindt een vereniging in een week als deze. De zon scheen, we gingen onze gedachten verzetten en de eerste drie punten binnen halen. Dit was het plan.
Vorige week hadden we van ZNC verloren en het geschreven stukje hierover werd niet erg
gewaardeerd door de spelers van ZNC. Het was misschien ook iets te scherp en te persoonlijk en de verslagen zijn zeker niet bedoeld om mensen te kwetsen. Na enige aanpassingen was ook die kou weer uit de lucht. Mocht iemand zich in de toekomst gekwetst of tekort gedaan voelen, laat het even weten. De eerste twee gesprekken zijn gratis, daarna geldt het gebruikelijk uurtarief. Maar ik hoop vooral dat iedereen een beetje om zichzelf kan lachen en zichzelf niet te serieus neemt, het leven wordt er vaak een stuk makkelijker van. Vanmiddag was Gorecht onze tegenstander, onze vrienden uit Haren, waar de mensen mensen welbespraakt en goed ontwikkeld zijn. De sympathieke spits van Gorecht had zijn medespelers gewaarschuwd voor de scheidsrechter van vanmiddag. Niet teveel praten was zijn advies anders sta je zo weer langs de lijn. Zelf gingen we vol vertrouwen de wedstrijd in, na twee nederlagen wisten we dat een overwinning steeds dichterbij kwam. De opstelling was duidelijk en gaf geen reden tot discussie. Scheidsrechter Henk Mulder floot om 14.30 uur af voor de eerste helft. Gorecht zat er bovenop maar onze voetbal-intelligentie zorgde ervoor dat we steeds onder de druk konden uitvoetballen. Arnoud stond met zijn ‘aan elkaar ge-powertapete’ handschoenen als een echte Hans van Breukelen zijn doel schoon te houden en Bram en Jeroen zorgden in de laatste linie dat de bal keurig verdeeld werd over de flanken. Thijs zijn vriendin, Claudia, was blijven logeren en stond hem aan te moedigen langs de kant. De verliefdheid van dit jonge stel was jaloersmakend en Thijs stond net als afgelopen nacht ook vanmiddag zijn mannetje. Bert had de hele week in België gezeten en vormde samen met Daan de tandem op het middenveld, als twee Vlaamse frietjes controleerden ze het middenveld en legden ze de basis voor de ene mooie aanval na de andere. Het was wachten op de eerste goal. Na een minuut of tien werd een mooie aanval, opgezet door Daan, via Wessel door Dylan keurig in het doel gelopen. Deze goal werd al snel opgevolgd door nummer 2. Een fantastische pass van Bram op Jos werd op de door Jos kenmerkende koele manier afgerond. Gorecht had door dat ze voetballend wat tekort kwamen en de spits, die sympathieke van eerder, die zijn teamgenoten had gewaarschuwd voor praten tegen de scheids, inderdaad die. Die spits vond het nodig om bij de aftrap de scheidsrechter van enige verbale diarree te voorzien. Dhr. Mulder kennende greep hij direct de leiding, gaf duidelijk aan dat grens bereikt was en stuurde de spits naar de kant met een rode kaart. We mochten het dus de rest van de wedstrijd tegen 10 man opnemen. Dit bleek ons niet zo te liggen en als snel kregen we een tegengoal om de oren. Met een magere 2-1 voorsprong zochten we het kopje thee van Heiko op. Er volgende enkele wissels en de tweede helft speelden we in de richting van onze eigen supporters. Dit gaf ons blijkbaar vleugels en de ene mooie aanval na de andere werd opgezet. Tim bespeelde de hele rechterflank en was o.a.in staat om een pass op zichzelf te geven en deze vervolgens zelf voor te geven. Ook het versturen van een crossbal hoorde vanmiddag tot zijn mogelijkheden en één van zijn crossballen werd door Daan omgetoverd in een terechte penalty. De pikorde werkte deze middag goed en Voskwam over om hem meedogenloos hard tegen het net te rammen. Ook een voorzet van Bert viel via de lat op hoofd van onze voorzitter en belande keurig achter de keeper. Het was genieten vanmiddag langs de lijn. Het verbaal sterke Gorecht werd stiller en stiller maar bleef sympathiek en probeerde er nog steeds een wedstrijd van te maken. Ook nadat de 5-1 werd gescoord door Wessel bleven ze druk zetten en helaas was Dion deze middag toch op een klein foutje te betrappen waardoor de 5-2 als eindstand op het scorebord kwam te staan. Met trots zag ik als leider hoe iedereen zijn taken ook na de wedstrijd oppakte. Er werden hoekvlaggen van het veld meegenomen, Wessel kwam handen
tekort voor het dragen van de bidons, ballen en een stoel. Bert haalde bier, de kantinedienst werd gedraaid en toen we in de derde helft ook nog positief nieuws via de leider van het vierde binnen kregen was er nog meer reden om op het terras te genieten van een biertje. Het was wederom een mooie voetbalzaterdag en vol vertrouwen gaan we de competitie in.

Henk Hoekstra