Zwaar bevochten winst voor de meiden van HS'88 MO17

Afgelopen zaterdag stond onze derde competitiewedstrijd van dit voorjaar op het programma. Het was dit keer tegen SJO Pekela 2000 MO17, in het najaar hebben we ook al tegen deze ploeg gespeeld en toen konden we 1 puntje mee naar huis nemen. Dus we wisten dat dit een moeizame pot zou gaan worden.

Alle meiden waren op tijd aanwezig ( nou ja op eentje na dan, het overkomt haar eigenlijk nooit, maar Benthe vond haar warme bedje iets te lekker liggen ) Ondanks dat was ze nog wel ruim op tijd aanwezig voor dat de wedstrijd zou beginnen.

De meiden gingen zich omkleden in de kleedkamer en de trainer ging weer zijn ritueeltje doen. Door lekker in het zonnetje te gaan zitten en de opstelling op papier te zetten.
Nadat de trainer daar klaar mee was, was het de bedoeling om in de kleedkamer de opstelling door te nemen en de tactiek van die dag. Maar het was een beetje rommelig. De spelers van JO13-3 waren net klaar met hun westrijd en die wilden graag gaan douchen. Dus dit keer even ietsje sneller de bespreking gehouden en daardoor waren we wel erg op tijd op het veld om de warming up te beginnen. Esmee Lamain ( de keepertrainster van de meidenafdeling ) ging de warming up doen met onze keepster Marjon. Dat is altijd mooi om te zien, hoe zij de keepsters van HS'88 meiden traint en waardoor de keepsters van HS'88 meiden zeer gedreven onder de lat staan.

Aangezien wij wat eerder op het veld waren dan normaal, was het een lange warming up, mede doordat de scheidsrechter op z'n dooie gemakkie naar het veld kwam aanlopen en de wedstrijd pas om 10:50 kon beginnen. Terwijl de wedstrijd gepland stond op 10:45. Ach wat maakt die 5 minuten nou uit, dachten we nog.
Maar op een of andere manier, waren onze meiden niet helemaal hun zelf in deze wedstrijd. Ze verloren duels, er miste wat felheid en snelheid in het spel van de meiden.
Kwam dat nou door de harde wind ?, was het vandaag niet hun dag?, Geen idee, het liep niet helemaal lekker zoals de vorige wedstrijd tegen WVV.
Gelukkig hebben we wel een stabiele achterhoede. Onze rechtsback Isa, linksback Faduma, voorstoppers Margré ( later gewisseld door Benthe) en laatste vrouw Yvette hadden alles onder controle. Waardoor Pekela eigenlijk geen noemenswaardige kansen kon creëren. Mocht Pekela nog een poging doen, dan was er onze keepster Marjon nog altijd die ook vandaag weer een puike wedstrijd stond te keepen.
De eerste helft was dan ook grotendeels een wedstrijd van rond de middencirkel. Met af en toe een speldeprikje richting het doel van de tegenstander. Maar soms moet je een beetje geluk hebben en dat hadden we dan ook vandaag. De lange bal werd gegeven door Yvette, waar Sienna goed op reageerde. Want de bal werd werd geschoten recht op het doel af, maar door de harde wind zweefde de bal ver buiten de zestien richting de cornervlag. De keepster en de verdediging van Pekela had dat helemaal verkeerd ingeschat ( en waren wat minder allert ) waardoor de keepster van Pekela achter de bal aan ging, zelfs ging ze nog door buiten de zestien. Hier maakte Sienna dankbaar gebruik van en speelde de keepster uit en kon door richting het doel. Waar ze de bal nog een flinke peun geeft en in het net vloog, ondanks dat de verdedigers van Pekela nog probeerden de bal tegen te houden. Wat een opluchting aan de kant van HS'88, maar nu was het zaak om in ieder geval de voorsprong vast te houden en eventueel uit te breiden. Maar de kansjes waren er wel, maar net niet goed genoeg om de voorsprong uit te breiden. We zijn de rust in gegaan met 1-0.

In de rust heeft de trainer aangegeven, dat de meiden toch wat feller de duels in moeten gaan en minder bal verlies moeten hebben. En zoals altijd is de ranja van Heiko weer lekker, dit hadden de meiden ook even nodig. Je zag aan de koppies van de meiden dat ze het best lastig hadden. Want de derde tegenstander ( de wind ) maakte het wel moeilijker voor onze meiden.

De tweede helft werd vanaf minuut 1 beter gevoetbald door onze meiden, de felheid was weer terug en de ballen werden ook weer beter overgespeeld en de uitbraken vanuit onze kant werden er steeds meer. Alleen het laatste zetje, om de mokerslag uit te delen aan Pekela lukte net niet. Hierdoor bleef Pekela hopen op de gelijkmaker. Maar ondanks dat Pekela af en toe een kansje had, werd er over het algemeen gevoetbald op de helft van Pekela. Dit tot ergenis van de speelsters van pekela, die daardoor feller en gemener begonnen te voetballen. Het was soms net een rugby wedstrijd. Onze speelsters vlogen af en toe door de lucht en werden op vervelende manieren getackeld. Maar goed onze meiden weten inmiddels ook hoe ze daar mee om moeten gaan en bleven hun eigen spel spelen. Maar het bleef tot het eind van de wedstrijd spannend, omdat je maar met 1 doelpunt verschil voorstaat en dan is er altijd een kans dat de tegenstander een gelukje heeft en dan de gelijkmaker zou kunnen maken.
Maar zoals al eerder gezegd, onze achterhoede was ook deze wedstrijd weer gedisciplineerd aan het voetballen en de ballen die Marjon moest hebben, die had ze ook.

Weer 3 punten er bij, op naar volgende week. Dan hebben we de uitwedstrijd in Oostwold tegen VVS.