Fris Bedum zet HS88 VR1 met beide benen op de grond.

Hagelstenen

Winter in April

Scheidsrechter van der Tuuk vlak voor de aftrap met aanvoerster Maaike Weender

De warming up gaf nog vertrouwen.

HS88 VR1 – Bedum VR1 0-4 (0-1)

Doorgaans probeer ik de verslagen zo positief mogelijk neer te zetten, toch wel met een paarse bril op, maar deze keer moet die af, want er viel weinig positiefs te melden van onze velden.

We hadden door werk en andere verplichtingen een uiterst smalle selectie, maar gelukkig kon Judith Vos aansluiten vanuit Vr2. Juist voor de middag kwam er nog een afmelding door ziekte bij en die vacature konden we zo kort voor de wedstrijd ook nog invullen door een welwillende Mylene Mendeszoon.
Het kostte wat moeite, maar ook de zo gewenste witte jeugdshirts werden op het laatste moment nog losgeweekt.
Uiteindelijk stond dus niets een stralende middag in de weg, al doemden ver weg wel wat donkere wolken op...

Voor aanvang vroeg Bedum nog of het scorebord ook aan ging, want ze waren zeker van plan iets aan de 2^e 0 te doen.
Wij als staf gingen daar uiteraard chauvinistisch overheen, dat het bord idd niet op 0 zou blijven staan. De messen werden even geslepen daar.

Het eerste doelpunt werd gescoord door onze goedlachse en zichtbaar genietende pupil van de week, Meerte Niewolt die zelfverzekerd inschoot.
Ze zou het enige paarshemd zijn, die dit vandaag zou lukken…..

En het was niet, dat we niet hard werkten, zeker wel, maar een flink aantal met lood in de schoenen, zo leek het wel, lusteloos, met blinde lange ballen zoals trainer Patrick in de pauze ook zei, compleet ineffectief.
Een onrustig spelbeeld wat toch veel energie kostte en fysieke duels die in moeheid en pijntjes resulteerden.

Het was de verdienste van Bedum dat ze onophoudelijk bleven beuken op onze verdediging met hun jonge speelsters, eerst kappend en zigzaggend ons middenveld omspelend, dat ze in de 28^e minuut hun zoveelste inzet op ons doel “met een gelukkie” toch tot goal verheven zagen, nadat Esmee hem eerst wist te keren maar de bal via de lat terug stuitte juist voor de doellijn en toen erachter rolde. Zuur.
Wij hadden in de eerste helft ook nog wel wat kansjes gehad, maar de volgens onze meiden te harde bal kon niet goed gestuurd worden. (winnaars hebben een plan, verliezers een excuus)

In de rust kwam de gunstige uitslag Oranje Nassau – Sios door; 1-1 waardoor we bij winst op 1 punt (en een wedstrijd meer) van de koploper zouden komen en op 6 punten (en een wedstrijd meer, dus 3 zeker los) van nr 3 Oranje Nassau konden komen, naast het verstevigen van de 1^e plaats in de 2^e periode.
Wat een prachtscenario voor een knallende 2^e helft zou je denken….

Nou die kwam er ook, maar dan vanaf de kant van Bedum.

Patrick vond terecht, dat we meer risico moesten nemen, omdat er geen aansluiting was bij aanvallen en hij schakelde naar 3-4-3. Kyra werd met rugklachten gewisseld voor Mylene, Judith werd vrij snel daarna vervangen door de inmiddels aanwezige Theresia.

Het werd alleen maar erger voor HS88. Het was inmiddels begonnen te hagelen, de eerder zo mooi passende, lekker zittende witte shirts hingen nu onsierlijk om de al moe gestreden koukleumende speelsters heen, sluik verregende haren erboven, waaronder pijn verbijtende gezichten, een trieste aanblik.

In de 12^e minuut van de 2^e helft werd een bal slecht weggewerkt door HS88 en kon een Bedum aanvalster onderscheppen en vrij op de keeper afstormen.
Ze faalde niet. 13 minuten later werd een schot van Bedum door een verdediger de eigen goal ingepeerd, en in de 87^e minuut mocht als kers op de taart zelfs nog 0-4 worden gemaakt tegen een volledig verslagen HS88. Goed gespeeld Bedum.

Vorige week was al niet best, maar verdoezelde een “gestolen” uitslag nog enigszins wat vandaag wel tot uiting kwam. De vraag is nu, is dit een begin van een mindere fase voor HS88, of is het een incident en zijn we weer wakker geschud?
Er is nog wat te winnen, een eigen periode pakken, of de 3^e periode als hoogst genoteerde niet periode-kandidaat wat recht geeft op nacompetitie voor een plek in de 2^e klasse.
Maar willen we dat wel ECHT? Ik denk nacompetitie ja, maar promotie nee?
Daar leek het vandaag tenminste een beetje op. Je kunt een duel ingaan, of je kunt een duel ingaan om hem te winnen.
Het lijkt of we wel voor de leuk de nacompetitie willen pakken maar geen belang hebben bij promotie.
En daar is niks mis mee, want wat hebben we het al ver geschopt na promotie dit jaar, echt onvoorstelbaar.
Eerst wilden we behoud in deze klasse, toen lonkte het linkerrijtje, toen top 3 en nu praten we zelfs over een kleine kans op nog meer.
Wellicht teveel van het goede, want het piepte en kraakte vandaag. Het deed fysiek en in de koppies pijn.
Benieuwd of we ons weer kunnen oprichten voor de komende kraker, het altijd lastige vvGroningen uit, komende zaterdag om 11.00 uur.