Winstpunt mee naar huis en hoe lang duurt een tweede helft eigenlijk?

Afgelopen zaterdag hadden we onze eerste competitie wedstrijd tegen SJO Pekela 2000.

Aangekomen op het sportpark in Nieuwe Pekela gingen de meiden zich omkleden en de trainer ging lekker in het zonnetje zitten na te denken hoe hij de meiden zou gaan opstellen. Helaas waren er geen statistieken bekend van dit team, dus wat we konden verwachten was een verrassing voor ons. Gezien het eigen spel wat we de afgelopen wedstrijden speelden in de bekerwedstrijden, werd er gekozen voor de traditionele 4-3-3 opstelling. 

Nadat de meiden zich eindelijk hadden omgekleed, kon de trainer de kleedkamer in om de meiden te vertellen wat er van hun verwacht werd en hoe ze dat moeten gaan doen.
Daarbij werden er twee termen uit de oude doos van een zeer gewaardeerde collega trainer ( Bas Wolters ) gehaald, namelijk "broekzak" en "5 meter". Voor de insiders zijn deze termen bekend en nu ook voor onze meiden, maar hier vertellen wat het betekend doen we niet. Want een toekomstige tegenstander wijzer maken is natuurlijk niet handig.

De eerste helft ging vanaf het begin af aan gelijkwaardig op met een lichte overhand voor de meiden van Pekela. Maar door het goed verdedigende werk van vooral onze laatste vrouw Yvette en het uitmuntende keepwerk van Marjon. Kon Pekela niks met hun uitgespeelde kansen. Maar bovenal het teamwerk van alle speelsters van HS'88 was uitstekend. Helaas, door een kleine onoplettendheid kon Pekela toch een mooi uitgespelde kans benutten en stonden we met 1-0 achter. Ondanks deze kleine tegenslag bleven onze meiden voetballen en bleef het tot de rust 1-0.

tijdens de rust werd er door de coach en leidster nog even duidelijk gemaakt, dat we als team moeten voetballen en dat we alleen als team iets kunnen bereiken.

De tweede helft ging verder zoals de eerste helft was geëindigd, een gelijkwaardige wedstrijd. Maar naarmate de tweede helft vorderde kregen de meiden van HS'88 steeds meer de overhand. Dit zag ook de scheidrechter die soms een discutabele beslissing nam, bijvoorbeeld een terugspeelbal wordt opgepakt door de keepster. En dan zeggen, dat was een niet opzettelijke terugspeelbal. HUH???????????? Een keer hands werd niet gezien ( of zag hij het nou echt niet ). De grensrechter van Pekela begon ook "foutjes" te maken. ( bewust of onbewust dat was niet helemaal duidelijk ). Maar niks daarvan hielp want Margré speelde de bal vanaf links naar Kirsten en gaf deze voor aan Sandra en die kreeg de bal op haar "Rechter" pantoffel en schoot de bal zo langs de keepster het net in. Ja wel u leest het goed onze linkspoot schoot met rechts en het was een doelpunt.
Dit gaf een extra boost voor onze meiden en de druk op Pekela werd alleen maar groter, heel af en toe kwam pekela er nog uit. Maar ze konden de kleine kansen die ze hadden niet benutten. 
Waarschijnlijk liep de stopwatch van de scheidsrechter net zo langzaam als de scheidsrechter zelf, want na 45 minuten in de tweede helft  ( wij spelen 2 x 40 minuten ) had de scheidsrechter nog steeds hoop op een treffer van Pekela. Maar na 50 minuten spelen had de scheidsrechter het ook wel door, als we nog langer doorspelen dan gaat HS'88 nog winnen ook en dat mag natuurlijk niet. Dus dan toch maar affluiten.

Gezien het spel van beide teams een terechte gelijkstand.  En voor ons gevoel nemen we een winstpunt mee naar huis in plaats van 2 verliespunten daar laten liggen.


Goed gedaan meiden, ga vooral zo door en onthoud dat het een teamsport is en dat als jullie goed samen werken er geen enkele tegenstander te  sterk is voor jullie.