Matige pot van HS88 VR1 bij WVV aan vooravond van het kampioenschap!

Alles op de helft van de tegenstander, het beeld van vanmiddag.

Trainer Santing denkt er het zijne van, maar is in zijn nopjes met het resultaat op het bord.

Eva quasi euforisch na goal.

Afgelopen zaterdag konden we als ALLES mee zou zitten het kampioenschap binnenhalen, maar juist voor de wedstrijd werd al duidelijk, dat de concurrentie haar sportieve plicht had gedaan.

Officieel hadden we nog 5 punten nodig, bij 4 zou het doelsaldo wel doortikken, maar is het in theorie nog mogelijk dat Lycurgus in de hun 5 resterende wedstrijden het doelsaldoverschil van 54 doelpunten kon wegwerken. Dat gaat vast niet gebeuren, maar toch. Dus vandaag maar proberen de eerste 3 punten binnen te halen.

Wij kwamen aan met een voltallige fitte selectie, WVV had het moeilijker een team op de been te krijgen door vele blessures, maar gelukkig deden ze hun best en kon er gespeeld worden. Het weer was schitterend, echt zo’n rokjesdag, maar hier ging de sportbroek aan.

Er werd vanaf moment 1 hard gewerkt door beide partijen en al in de 2^e minuut kwam de rechter middenvelder van WVV met een lange rush gevaarlijk tot voor onze goal. Die laatste hindernis is dit seizoen maar weinig tegenstanders gegund. Slechts 10x en daar bleef het nu ook bij.

Steevast werden opkomende WVV-ers door onze geslepen verdedigers naar de buitenkant afgevoerd. Melanie, de Stefanie van der Gragt van HS88 stond samen met Theresia, die nog het meest doet denken aan een Jack Russelterrier, die alles ziet en dichtloopt, centraal achterin, de backs  Marjolein vandaag ook weer een niet te nemen vesting, hangend in haar tegenstander en Dianne, snel, megaconditie, vooruit passend en Simone na de rust, ook een Jack Russel terrier, maar dan hakken bijtend, maakten scoren voor WVV onmogelijk. Het beast Eva die hier normaal als breker voor staat had vandaag maar 1 doel, ze hing de hele wedstrijd al voor de box om haar doelsaldo van nul eens even op te vijzelen.

Na al 3 x op de lat door deze en gene was het in de 28^e minuut nu eerst de beurt aan Maaike, die een opwipper van Jacobine hard inpeunde, 12 minuten later gevolgd door een hard schot na een afvallende bal van Jacobine, die op de rug van Maaike werd gepoeierd en daardoor voor de keepster onhoudbaar van richting werd veranderd. Een minuut voor rust was daar dan na 5 pogingen eerder de bevrijdende treffer van Eva, die met alles wat ze aan haar lichaam kon bewegen over de doellijn werd geperst. Dan sta je toch in de rust weer met 3-0 voor. https://youtu.be/P6zAqV6nYlk

Na de rust volgde weer een spervuur vrijwel volledig op de helft van WVV uitmondend in de mooiste goal van de wedstrijd door Monique die na een prachtig met Maaike opgezette een-twee de bal snoeihard links in de haak dreunde, zo hard, dat ie rechts nog in de bovenhoek hing.

 Daarna werd zeer slordig met de kansen omgesprongen. Ieder wilde wel even afwerken op die goal, maar zonder techniek en bezieling. Puntertjes en alles kwam voorbij. Jammer voor WVV was dat hun goed spelende nr 12 er af moest met een knieprobleem na een vreemde draaisprong. Ook onze clubvriendin bij WVV Celeste kon, daar waar ze vanuit iedere hoek elke goal, zelfs inde zaal de basket, kan vinden, vandaag geen potten breken ondanks de altijd slimme passes en inzet, dus bleef het 0-4 na een ongelijke en wat saaie strijd.

Blijft over de wedstrijd volgende week tegen SJO ZVC thuis om half 5 waar afhankelijk van de uitslag van Westerwolde – Lycurgus die ervoor om 14.00 uur al wordt gespeeld, een gelijkspel of sowieso winst genoeg is om promotie naar de 3^e klasse binnen te halen.

Come on, FORZAHS88WOMEN