Hoogezand, 28 Augustus 2021

Oefenwedstrijd Musselkanaal Vr1 - HS'88 Vr1
Ook de 2e oefenwedstrijd werd gewonnen door de vrouwen van Vr1, wederom met 1-3
Doelpuntenmakers:
Liza Kloosterhuis
Selina Santing
Jill Norder

Woensdag 1 September staat de 3e en laatste oefenwedstrijd op het programma, Uit bij Marum Vr1, aanvang 19:00 uur.


Roden, 21 Augustus 2021

VV RODEN VR1 - HS'88 VR1 Oefenwedstrijd
Uitslag 1-3
Doelpunten: 2x Selina Santing, 1x Jill Norder



HS’88 VR1 wint ook oefentopper tegen Pesse VR1: 3-2

Normaal worden dit soort verslagen altijd geschreven door onze positiviteitsgoeroe Jan Breeuwsma, maar deze hoofdrolspeler werd vandaag door afwezigheid van Jacob Dijk verzocht om te vlaggen wat automatisch inhield dat Patrick dit verslag schrijft.
Ik zeg dit expres even zodat bekende mensen gelijk even weten hoe ze dit moeten lezen ;)
Aangezien NKVV/Germanicus afgelopen maandag aangaf dat ze vandaag geen team op de been kon krijgen werd Pesse VR1 bereid gevonden om vandaag tegen ons te oefenen. Pesse VR1, de angstgegner van de afgelopen seizoenen in de zaaltoernooien te Beilen. De ene keer valt het kwartje onze kant op, de andere keer die van hen.
Op papier een oefentopper van formaat. HS’88 dat 2 e staat in de 3 e klasse met een mooi doelsaldo van +19 tegen een Pesse wat in hun 3 e klasse 4 e op de ranglijst staat met een doelsaldo van+23.
We verwachtten dan ook een zeer uitdagende wedstrijd onder een lekker zonnetje op het hoofdveld van ons eigen sportpark.
De gehele eerste helft was wel duidelijk dat beide ploegen terecht bovenin hun derde klasse staan.
Pesse wat makkelijker voetballende, HS’88 wat onrustig in balbezit maar scherp verdedigend.
Of het spelniveau van ons nu lag aan het grasveld omdat we de laatste tijd vaak op kunstgras spelen, geen idee maar in ieder geval was het een gelijkopgaande wedstrijd waarin Pesse iets meer recht had op een doelpunt dan wij.
Dit duurde echter tot de blessuretijd van de 1 e helft. Een fout in de verdediging zorgde voor een open schietkans voor Pesse die vakkundig in de lange hoek werd gekruld, 0-1. Terecht? Ja, op basis van de eerste helft zeker wel. Maar konden we dit rechtzetten?
Ja!, ook dat want we deden zeker niets voor onze tegenstander onder.
Vooraf hadden we al afgesproken dat we vooral vandaag zouden voetballen, geen gemor en we gaan doorwisselen wat zou betekenen dat je ook een positie in het veld kon komen te staan waar je normaal niet staat. De 2 e helft begon dan ook met een opstelling waar een volger van zou zeggen..die hebben lootjes getrokken in de rust. Opvallend genoeg betekende de personele wijzigingen op het veld niet dat het spel minder werd.
HS’88 zette druk, durfde vooruit te voetballen en bleef voor elkaar werken. Dit zorgde al gauw voor de bevrijdende 1-1 door een goal van gastspeelster Mylene die de bal keurig onder de keepster schoof in de goal. Mylene, de speelster van het 2 e elftal die lang geblesseerd is geweest dit seizoen scoorde wederom. Voor haar invalbeurt werd er al gedacht aan haar laatste invalwedstrijd bij VR1, hierin scoorde zij ook.
Nog geen twee minuten later lag ook de 2-1 in het mandje. Door paniek en verkeerd uitverdedigen van Pesse kreeg Maaike de bal zo in de voeten geschoven door de keepster van Pesse, deze bedacht zich niet en krulde de bal zo over de keepster heen: 2-1.
Ondanks dat de meningen verdeeld waren  vond deze verslaggever dat dit een terechte voorsprong was.
HS’88 speelde de 2 e helft beter dan de 1 e helft, met durf en lef vooruit. Voor elkaar werkend en ook al speelden sommige speelsters op andere posities, er werd voor elkaar gevochten en dit bleek het toverwoord te zijn deze middag.
Na weer een aanval van HS’88 kwam Selina 1 op 1 met de keepster van Pesse te staan ware het niet dat ze op dat moment hardhandig aan haar hand teruggetrokken  werd door een verdediger van Pesse.
De goedleidende scheidsrechter kon niets anders dan de bal op de stip leggen.
Selina eiste de bal op, nam 4 passen achteruit en schoot de bal achteloos in de rechterbovenhoek. 3-1 en dit tegen een tegenstander die normaal niet zo veel goals tegenkrijgt!
In de resterende 2 e helft bleef het lang gelijk opgaan en Pesse scoorde in de kluts nog de 3-2. Verder dan dit kwam het qua score niet.
Ik wil toch even een aantal dingen benoemen, Jacobine op linksback, later ook Mandy op linksback. Nicole op mid-mid, Kyra op laatste vrouw, Daphne op laatste vrouw, Dianne voorin, Trisha op de linkerkant, gastspeelster Jolijn op rechtsback. Alles wat we vandaag hebben gedaan ging volgens plan.
We hebben voor elkaar gewerkt en ondanks de onwennigheid van sommige posities hielden we stand en bleven we voetballen. Hier zit dan ook een trotse trainer die glimlachend dit verslag schrijft wetende dat de eerstvolgende wedstrijd Lycurgus thuis is. Is dit de wedstrijd dat hij…..ja, dit is die wedstrijd.
Wij gaan op het veld laten zien wie er de baas is, wij zijn HS’88 VR1, wij zijn het team en hebben maar 1 taak en dat is HUTS!, oh nee, ik bedoelde winnen! 


Tekenend voor deze wedstrijd  waren de vele vele slidings van Jeanine,die zelfs op gewoon gras haar broek nog naar de knoppen hielp.

Komende zaterdag 23 februari 12.30 uur;
HS88 VR1 - SV Pesse VR1
(Vriendschappelijk)

HS88 staat momenteel 2e in de Groninger 3e klasse, Pesse 3e in de Drentse 3e klasse.
Het belooft dus een spannende pot te worden.
Kom kijken!!


Oude verslagen Vrouwen 1;

HS88 VR1 wint uit bij HFC 15 met zevenklapper;

https://www.hs88.nl/113/11215/uitslagen/wedstrijd-details/

30 aug; HS88 VR1 oefent tegen Achilles 1894 VR1 en draait de rollen om!

Een volle (onder de) tribune dankzij het stralende weer.....

Na een aantal trainingen en een oefenwedstrijd tegen een op papier eenvoudiger tegenstander, stond vandaag de ex 2e klasser, maar op eigen verzoek in de 3e klasse geplaatste selectie van trainer Bert Knapper Achilles 1894 VR1 op het programma.

Tijdens de voorbespreking kwam de trainer met een Plan A en een Plan B. Plan B was voor het geval we snel enorm zouden worden overlopen, plan A was uitgaan van onze eigen kracht en opstelling. We gingen voor A en dat was denk ik de beste tip voor vandaag.

Vanaf moment 1 tot een minuut of 20 werd 100% op de helft van Achilles gespeeld en werd met snelle combinaties en sprints geregeld de keeper van Achilles getest, ze was klein, maar alert en technisch vaardig. Al na 9 minuten brak Maaike het spits af; 1-0         

Na een dikke 20 minuten werd een goal voorkomen door een prima redding van Marion, nadat de tegenstander er uit een kluts tussen Eva en Simone met de bal vandoor mocht. 

In de 28e bediende Deborah Maaike met een dieptepass, die fraai voor legde op het hoofd van Jeanine die de bal geplaatst in de rechterhoek kopte.

In de 36e minuut sleurt Jeanine de bal letterlijk langs de achterlijn en slaagt er in Maaike strak over de grond op maat te bedienen, die m hard kon inlopen/ -schieten.

Juist voor rust wordt t nog mooier wanneer de hardwerkende Daphne een veroverde bal diep inspeelt op Maaike. Zij controleert de hoge bal fraai om hem vervolgens over de keeper te schieten met een lob 4-0

Helaas moeten we vlak daarna een penalty tegen incasseren die werd benut.

4-1, een tussenstand waar we op voorhand voor hadden getekend.
----------------------------------------------------------------------------------------------------

In de pauze werden de dames al vroeg geprezen. Vaak gaat het dan bergafwaarts, maar vandaag niet. Nog even overleg met de goed fluitende scheids Wesley Feitsma over de opkomende zeer donkere wolken en aangekondigde buien en we konden door om de voorsprong uit te bouwen.

Achilles kwam iets sterker uit de kleedkamer maar kon geen potten breken. De kansen waren in de 64e minuut voor Maaike met een schot die net met de vingertoppen werd overgetikt door de keeper, in de 67e een net nietje van Eline en in de 74e een mooie kans uit een rebound door Daphne. Dit alles in een fase waar HS88 even wederom oppermachtig was met hoogstaand voetbal. Daarna ging bij ieder de scherpte er wat af, maar volgde in de 82e toch nog een megakans toen Maaike en Daphne samen opstoomden naar alleen nog de keepster. We stonden al op de banken, maar een verdediger perste er nog net een dikke teen tussen en dat ging dus niet door.

Een laatste schotje van Maaike maakte een einde aan de prima wedstrijd, waarbij de rollen leken omgedraaid. We hadden een HS88 gezien wat klaar lijkt voor de komende bekerwedstrijden en competitie en eigenlijk in de 3e klasse thuis hoort en een Achilles een hele fijne prettige ploeg met een aantal nieuwe speelsters, die nog niet klaar is voor haar 3e klasse, maar dat onder leiding van Bert Knapper zeker op tijd klaar voor zal zijn.

Zaterdagochtend staat de eerste bekerwedstrijd van VR2 op het programma om half 11 tegen Bellingwolde thuis en komende woensdag wordt de bekerwedstrijd van Vrouwen 1 uit bij DVC Appingedam afgewerkt om 18.30 uur 
Dan gaat t om het echie!!

26 aug 2017; D-DAY: HS88 VR1&2 - Amicitia VR1&2 oefen 6-2

Weinig wedstrijden die ik meemaakte kenden zo'n voorbereiding als deze. Het was dan ook D-Day voor HS88 Vrouwen, immers;

Sinds jaren starten we dit seizoen immers met liefst 2 elftallen op zaterdag, naast 2 7 tallen op vrijdag, het gevolg van een succesvol meerjarenbeleid, maar stiekum ook een zorg voor het kader die er dicht bij staat. Er ligt hier een enorme kans om een grote stap te zetten in de organisatie en prestatie, mits met zorg begeleid. 

Dit seizoen willen we als groep aanvliegen, met gezamenlijke trainingen en gezamenlijke doelen voor beide teams en de opdracht is helder:

1.  het eerste moet kampioen worden van hun 4e klasse.
2.  het 2e een goede middenmoter of meer eveneens in de 4e klasse
3.  terwijl we vol plezier met iedereen aan boord de eindstreep willen halen.

Vandaag ook D(-rone)- Day, de wedstrijd werd tbv een strategische analyse van het veldspel, een bijbehorende training en als promotie vanuit de lucht gefilmd met zelfs 2 drones. Dat vraagt een grote voorbereiding qua veiligheid en regie.

Het was ook D-Day voor de meiden want nu moeten ze aan de trainers laten zien wat ze qua voetbal en drive in huis hebben"

Nou dat zat wel goed, als koeien die een hele winter op stal hebben gestaan waren ze vanaf seconde 1 losgeslagen toen ze het (kunst-) gras eenmaal betraden. Het duurde werkelijk maar 7 minuten toen Jeanine de eerste al achter de keeper van de tegenstander had gedropt. Daphne kon dat niet over haar kant laten gaan als topscorer van vorig jaar en besloot een minuut later hetzelfde te doen.

Juist voor de rust had ook spits nr 3, Maaike het netje gevonden. 

We speelden 4 x 30 minuten in steeds wisselende samenstelling om;

• A; alle 18 speelsters van beide teams voldoende speeltijd te kunnen geven en
• B; ons niet in de kaarten te laten kijken voor de bekerwedstrijd en de competitie waar resp.  VR1 en VR2 Amicitia ook zullen treffen.

Die 2e helft pakte niet goed uit. De opbouw was zoek, het vertrouwen gleed weg, kleine ergernisjes onderling,  de tegenstander rook haar kans en kwam in de wedstrijd. 

Toch scoorden wij middels Jeanine nog een doelpunt en met 4-0 gingen we de grote pauze in, waarin we wederom keurig werden verzorgd met versnaperingen naar keuze van onze "thee-"man; Heiko. Een man die zelfs in die taak vol bezieling het verschil maakt en je steeds weer positief verrast met gastheerschap. Dit werd ook door de tegenstander gemerkt en zeer gewaardeerd. Een dikke pluim.

In de 3e helft was het Amicitia die sterk uit de startblokken kwam en profiteerde met vlotte combinaties op ons te ver vooruit spelende middenveld en vlot 2x scoorde via de rechterflank.

Wakker geschud herpakten wij ons weer en gingen we op zoek naar de genadeklap. Daarvoor was Mandy door de trainer gestrikt die in de 21e minuut van het 3e half uur de 5-2 op het bord kreeg.

Ook voor onze nieuwe trainer Patrick Santing was het D-Day vandaag; hij mocht in zijn eerste officiële (oefen-) wedstrijd van het seizoen laten zien, wat hij in huis had. 
Met vele priemende ogen in zijn rug kon hij;

• Diverse samenstellingen, spelers en posities testen.
• Iets van zijn nieuwe spelstrategie uitproberen en bij de vrouwen in de week leggen
• Trachten deze wedstrijd ondanks de druk in het 3e halfuur tot een goed einde te brengen.

Hij slaagde in zijn missie, het werd zijn succesvolle D-Day nadat Maaike in het 4e halfuur voor de kers op de taart zorgde en we met 6-2 afsloten. En ook de Drones hadden niet gefaald, die komen we in de verslagen verderop in September nog weer tegen….

 

Woensdag 30 augustus staat een tegenstander van heel ander kaliber op  het oefenprogramma. Dan trappen we om half 8 af tegen ex 2e klasser Achilles 1894, een serieuze test om te zien of we helemaal klaar zijn voor het aanstaande bekertoernooi.

SIDDEBUREN VR1 - HS88 VR1; COLLECTIEF NEE EINDIGT IN 2-2 EN OOK DE GEHAKTBAL VIEL NIET MEE!

https://www.hs88.nl/113/8501/uitslagen/wedstrijd-details/

HS88 VR1 LEVERT THUIS TEGEN BEDUM EEN SCHONE 5-0 AF IN EEN MATIGE (INHAAL) WEDSTRIJD

https://www.hs88.nl/113/8474/uitslagen/wedstrijd-details/


HS88 VR1 verpletterd Siddeburen met 11-3!
https://www.hs88.nl/113/9695/uitslagen/wedstrijd-details/

Vette overwinning Vrouwen 1 bij Middelstum ; 0-10 !! (0-4)
https://www.hs88.nl/113/7158/uitslagen/wedstrijd-details/

HELPMAN VR2 - HS88 VR1, DE GEHAKTBALLEN WAREN NIET ZO CHILL, DE WEDSTRIJD WEL! ( 1-4 (0-3))

Wat is er voor ons nog te halen in deze competitie? 
Nou een stevige 2e plek is waar we nog voor willen strijden. 
Ja VVK is de beste, maar wij zijn echt de nr2 en dat mag iedereen weten. 
Met de hete adem van de Heracliden in de nek was het belangrijk om hier vandaag tegen nr 4 te winnen. 
Dan hadden we alle sterke tegenstanders maar gehad en konden we ons vaster nestelen op die 2e plek. 
Er zijn echter nog ploegen, die het zwaar hebben en moeite om de competitie uit te spelen. Op het moment dat na HSC zo’n ploeg zich ook nog zou terugtrekken zou de top 3 toch weer op de kop staan. Laten we hopen, dat t zo blijft.

 

We speelden een prima eerste helft, waren gretig/ gedreven, kregen energie van de tegenstander en van elkaar, “de juiste flow”. 
De score werd geopend in de 12e minuut door Maaike, toen ze doorliep op een bal die door de keepster net werd gemist en ze goed afmaakte. 
6 minuten later was Jolijn scherp op een bal, die voor de Helpman goal langs werd uitverdedigd. 
Dat moet je niet doen met die lange benen in de buurt; 0-2 
In de 38e minuut werd een vrije trap van Deborah doorgekopt door Maaike naar Daphne, die op haar beurt met haar hoofd de bal precies over de lange keepster wist te liften. 0-3 ruststand, een prima vertrekpunt voor de 2ehelft en verdiend obv een sterk presterend team.

 

De in de eerste helft goed fluitende scheidsrechter had blijkbaar daarin ook al zijn krachten verspeeld, want na de pauze werd zijn optreden ineens een stuk vager. Vlagsuggesties werden structureel geweigerd en warempel een sliding van Melanie perfect op de bal werd uitgelegd als; ja hij was wel op de bal, maar omdat de speelster erbij viel, ontnam je haar de mogelijkheid het spel te hervatten (of zoiets), dus een penalty. Heh? 1-3 
Een Helpmanvrouw die gewisseld wilde worden kreeg terwijl de bal gewoon in de wedstrijd was bezoek van de scheids met de vraag of t allemaal goed met haar ging, weer zo’n vage actie. 
We lieten ons er wel wat door afleiden, het was niet onze beste fase. 
Toch bleven we oppermachtig en hield de verdediging het doel verder schoon. 
Vlak voor tijd beloonde Daphne nog eenmaal zichzelf en het team met een mooie actie, met een opwipper over de laatste vrouw, gevolgd door een rush richting goal en een fraaie stift over de uitgekomen keepster heen. 
De eindstand 1-4 hartstikke goed.

 

Dat mocht gevierd worden met een biertje en de inmiddels redelijk gebruikelijke gehaktbal voor Winston en ondergetekende. 
Die werd beoordeeld met een magere 5.0 
De bediening was niet topless, wel boven de 65, had geen kleingeld, presenteerde wel snel, maar zonder opsmug een wel erg harde bal die met een plastic vork niet te verkleinen was, 
Positief was dat ie tenminste een warm gevoel gaf, maar dat doen knakworsten ook, die dan weer veel malser/ sappiger zijn. 
De ambiance daarentegen verdiend een dikke pluim, een grote kantine voorzien van loungebanken en goede sfeer, niet als laatste door de kampioenswedstrijd die volgde om half 3 tussen Helpman VR1 en SPW. 
Een mooie club een goede sfeer een lekkere pot voetbal en minder lekkere gehakbal. Dat was het.

 

Groet Jan

Voorjaar dan gaan de knoppen open (GVAV uit 0-3 (0-1)

Wat een prachtige dag, 17 graden strak blauwe lucht groen echt gras, alles had het in zich voor een schitterende voetbalmiddag. 
Vandaag stond nr 5 op het programma, GVAV die het de laatste weken beter en beter leek te doen.  
Ook vandaag kwamen we er maar moeilijk langs, kansen genoeg op hun goal en weinig op de onze maar toch een taaie verdediging en flamboyante keepster hielden ons lang van scoren af. 
In de 30e minuut werd er eindelijk gescoord, toen de corner van Deborah, door Nicole via Mandy door de keepster nog werd gepareerd, maar alsnog door Nicole werd ingewerkt. Toch werd ie afgekeurd, ik neem aan door buitenspel, want de keeper werd niet gehinderd… 
Even later schoot Jolijn 'm precies op de keeper en de daaruit volgende corner kwam op t koppie van Jasmin terecht die ook weer net naast kopte. 
Gelukkig juist voor rust kwam een scherpe pass van Jasmin via de rechterflank door Jolijn terecht bij Nicole, een aanval uit het boekje en de beloning was daar 0-1.

Het was rust en de meeste waren inmiddels door het zonnetje behoorlijk opgewarmd. Die knop mocht nu wel open en dat gebeurde ook. Het NL-elftal heeft (inmiddels had) Blind, maar wij gelukkig Soikromo, die ervoor koos om Skurie in te brengen en de dames wat slimme tactische tips mee te geven. 80% van het spel speelde zich 20mtr voor en achter de middellijn af en het was wachten op de juiste uitval van 1 van onze spitsen zonder buiten spel te staan. 
Waar wij vaak snel na rust verrast worden, was het nu Maaike die al na 1 minuut de bal fraai meenam tussen 2 verdedigers door en een werkelijk beauty peun via de linker paal boven in het net zag verdwijnen, wat een schoonheid. 
Na een kwartier schoot Jolijn uit de draai nog eens op de paal. GVAV werkte hard en kwam nog 1x langszij, maar een bal over Marion heen ging toch nog ruim naast en de hele wedstrijd was er nauwelijks gevaar geweest voor onze goal.  
Mooi werd het toch nog toen Schuur even voor tijd haar vertrouwde actie over rechts besloot met een voorzet die door Deborah net even eerder werd afgewerkt, dan dat de keeper erbij kon en de eindstand van 0-3 was een feit. 
Een mooie degelijke terechte overwinning na een saaie eerste en een prima 2e helft. 
Een stuk mooier om naar te kijken dan wat ’s avonds een zeperd werd tussen Bulgarije en Nederland....

Volgende week is het SuperWildWestSaturday en spelen we om half 3 thuis tegen Bedum VR2. Kom je ook? Het wordt WildWestWaanzinnig gezellig. 
En laat je eens verrassen door de overheerlijke menu’s uitgeserveerd door onze dames. Wat er op het menu staat? Check het hier en maak je keuze/ reserveer!!

https://goo.gl/forms/HUvPjKnZ4NEN0dot1

De Nekslag voor Heiligerlee Eindstand 8-2 (4-1)

We hebben een  zeer grote selectie en vandaag moesten we wederom 2 mensen teleurstellen,die niet mee konden doen, omdater maar 5 wissels mogen worden ingezet, een luxe “probleem”

Daarnaast hadden we linkerpoootje Maura Gans als pupil van de week erbij. Dat bleek een enorme aanwinst, want ze had vorige week alle drie goals van haar team gescoord  en de paarse kaart ook nog eens gewonnen. Vandaag mocht ze de aftrap doen en een shootout op de keepster van Heiligerlee, zie hier hoe dat afliep; https://youtu.be/g09LDPloifU

De gasten hadden een krappe selectie, precies 11 man en dat zou ze later opbreken….

De eerste 20 minuten ging de wedstrijd gelijk op en was het de snelle spits van de gasten die de score opende, waar wij dat al eerder hadden moeten doen. We waren wakker geschud en drukten de euforie direct de kop in doordat 1 minuut later Jacobine het hoofd van Daphne vond en de 1-1 werd gescoord.  5 minuten later was het Jonkie die van 20mtr poeierde en de rechterhoek vond. Weer 10 minuten later nam Jolijn haar zoveelste rush op rechts en gaf m voor op Maaike, die eenvoudig intikte. 5 minuten voor rust breidde Daphne W de score verder uit na een sprint naar 4-1 inmiddels.

Na de rust kwam Heiligerlee met slechts 9 meiden terug op het veld. Van hun hoefde het niet meer, maar wij waren het aan onze wissels wel verplicht gewoon de wedstrijd af te maken, wat gebeurde.

We gingen door zoals we stopten en al na 3 minuten kopte Mandy een voorzet van Jacco in.We verwachtten dat hetnu snel zou gaan, maar veel kansen belandden in of over de ballenvanger of werden weggepeerd door Heiligerlee. Na 20 minuten ging het weer een keer wel erg soepel toen Jonkie de bal pasklaar gaf aan Nicole, die m in 1 beweging snel meenam en keihard crosste. Ze moest hier maar blij mee zijn, ant ondanks haar enorme inzet hielp ze later nog 2 100% kansen om zeep. We konden er om lachen. Heiligerlee lachtte ook wat af, ze hadden er maar een lolletje van gemaakt en bleven onverminderd actief en prettig. Hun nr 16 bleef de defensie testen en kreeg nog 1x wonderwel de bal goed mee en speelde Esmee die vandaag een sneue dag had, want in de 2e helft was de bal ik denk 3x in haar buurt geweest, door de benen. 2 minuten later alweer schoot jonkie op goal, die werd gepareerd maar Jacco maakte uit de feilloos af en het was 7-2. Vele schoten verder van oa Theresia, Deborah en Dianne was het nog eenmaal Jacco die op Mandy speelde en die krulde zeer fraai de bal ineens over de keeper wat een eindstand van 8-2  betekende. We kwamen door verlies van Helpman weer steviger in het zadel voor de 2e plaats.

De wedstrijd was keurig gefloten door Fre Vogd, die de kaarten op zak kon houden. Mijn complimenten aan de dames van Heiligerlee, die er ondanks dat ze met 9 en later slechts 8 man verder moesten toch een wedstrijd van hadden gemaakt met zeer veel onderling plezier.

Volgende week spelen we uit bij GVAV Rapiditas in Groningen, aanvang 12.30uur

Heracliden VR1 - HS88 VR1; met de poten in de klei!
Het was niet onze week.

 

Veel "dingetjes" wat hoort bij vrouwenvoetbal en wat ook resulteerde in een houtje-touwtje team van net 11 fitte speelsters en goede hulp van Eline van MO19 in de 2e helft.

 

On our way to the middle of all places: Uithuizermeeden op de klei.

 

De Heracliden is een taaie ploeg, staat netjes op de 4e plek en thuis hadden we na achterstand maar nipt gewonnen met 4-3 dan moet je er eigenlijk met 16 mensen staan, temeer naar zou blijken, dat die zachte klei zwaar speelt. Het niet egale veld maakte ook, dat balcontrole niet eenvoudig was en niet alle passes even goed werden gegeven en ontvangen. 

 

Strijd was er wel, maar het waren de Heracliden die de score na een half uur openden, gebruik makend van een vaag uitverdedigen voor de goal langs.

 

De keepster van hun was geen ster en dat werd juist voor rust nog eens getest door Monique die m juist voor de rust droog van 25mtr in de rechterhoek zwabberde.

 

 

 

Vol vertrouwen dus kon er gestart worden aan de 2e helft, ware het niet, dat nog geen 2 minuten na de startfluit een bal maar niet werd weggewerkt voor de goal en daar wist de thuisploeg wel raad mee.

 

Toen brak een fase aan waar we konden aansluiten en hadden moeten uitlopen na een mooi opgebouwde aanval die door Nicole op Jolijn werd gepassed, die ‘m vlot voor de goal dropte, waar Maaike klaarstond. 2-2.

 

5 minuten later nam hun snelle nr 9 wederom de benen en ieder vloog er op, incl Marion die uit de lijn van de goal stond en ze kon m in de verre hoek toch inkrullen.

 

Weer 4 minuten later een vrijwel identieke actie die wederom een goal voor de thuisploeg opleverde.

 

Tijd om gas te geven voor HS88, zeker na het temporiseren van de Heracliden. Net dan begint de keepster beter te keepen, spelen ze de dood of de gladiolen en hoe we ook beukten op hun verdediging alles werd weggewerkt, tot in de 86e jacco alsnog scoort uit de rebound en alles lijkt weer mogelijk temeer omdat gerekend mocht worden op wel 5 min. blessuretijd. Maar hoe ze ook streden stuk voor stuk, het mocht niet van de week en het was ook de verdienste van de uithuizermeedenaren, dat we niet meer langszij kwamen.

 

Uithuilen in Uithuizermeeden.

 

Zuur omdat we door verlies van Helpman vandaag ons enorm vast op de 2e plek hadden kunnen nestelen. 

 

Wel was het erg gezellig in de bestuurskamer. Daar kunnen wij weer wat van leren.

 

Jammer meiden, jullie hebben je stinkende best gedaan, maar waar kleine foutjes in de voorhoede net geen goals opleverden leverden kleine foutjes achterin dan vandaag wel goals op voor de tegenstander. En je moet altijd 1 meer scoren dan je tegenstander om te winnen..

 

Next week; Heiligerlee thuis 14:30 uur

The Knickerbockers VR4- HS88 VR1 1-7 winst en toch niet blij?

Vorige week hadden we ze thuis ontvangen, nu mochten we naar het universiteitsterrein alwaar we midden in een open dag verzeild raakten van de Hanzehogeschool. TKB heeft vele teams en het verloop is, omdat het studenten betreft logischerwijs enorm. Jaarlijks 80 mutaties van leden aldus de voorzitter. Het clubhuis is een echt studentenkot, het bier van de hele week ligt als een plakkaat op de vloer. Dan zijn de ruime mooie kleedkamers van het Zernike Sportcentrum een verademing evenals de gezellige sportkantine.

 

Eenmaal op het veld bleek, dat er zelfs per week veel mutaties zijn, dat kwam doordat veel leden hun voorjaarsuitje hadden en deze keer was het team samengesteld uit meerdere teams en dat was te merken, zeer sterke en zeer matige speelsters troffen we aan. De snelle spitsen deelden al snel wat speldeprikken uit, maar wij konden er zelf ook wat van. Een  kans van hun waarvan ze nog aan het treuren waren werd bliksemsnel omgezet in een aanval van onze kant en Maaike mocht al na 12 minuten alleen op de keeper af en daar wist ze wel raad mee. Nog maar 5 minuten later pakte Jolijn de bal centraal op en krulde m achter de keepster.

 

Een vervelend incident na een half uur; Simone kreeg een ongelukkige klap in haar gezicht en wankelde terwijl verderop Marjolein zo’n enorme bodycheck kreeg dat ze vertikaal 3 meter opzij werd gegooid. Deze extreme actie in combinatie met het niets doen aan de eerdere pijn bij Simone deed haar besluiten een poging te wagen de enkels van de dader te toucheren, wat lukte. Dat mag niet dus moest ze er met rood af. Met 10 man verder.

 

 In de eerste helft breidde Deborah met een schot van ver in de rechterhoek de stand uit naar een veilige 0-3 ruststand.  Dat gaf wat lucht.

 

As usual hier ranja in de dug out en zittend/ liggend luisterend naar de bevindingen van de coach. Het stond dan wel 0-3 maar vraag niet hoe, de opdrachten waren niet goed uitgevoerd er werd slecht gecommuniceerd, we hadden nog niet de vechtlust laten zien die in deze pittige match wel nodig was. Hier was nog niet gewonnen!

 

Jacco tot dan niet echt lekker in de wedstrijd liet direct na rust zien dat ze nu wel degelijk het verschil kon maken en gaf in deze fase naast strijd een fantastische steekpass (later zou nog een beaty volgen op Maaike) op Daphne, die haar 1e kon noteren. We vochten inmiddels als leeuwen, ook achterin en een aanval uit het boekje startend bij Jasmin via Maaike naar Daphne leverde de 0-5 op.  Toen een kwartier voor tijd Deborah nog even de 0-6 maakte, voelden we ons comfortabel en waren de spitsen inmiddels ook gewisseld.  Een corner van TKB belandde in de kluts voor de goal en werd een beetje door een paar benen heen de goal ingewerkt. Ondanks dat we maar met 10 man speelden gaven we nog eenmaal gas en werd een strakke hoekschop van Jacco met het hoofd van Maaike strak in de rechterhoek geplaatst (we hebben er op getraind) al dan niet nog aangeraakt door Daphne, maar we tellen m voor Maaike.

 

Een prachtig resultaat na de 4-0 van vorige week nu een uur lang met 10 man afsluitend met 1-7 dat is toch fantastisch? Nou het straalde er niet vanaf en dat is jammer. Ontevredenheid over de eerste helft, over de communicatie, over de wissels, het gevoel over de rode kaart het stemde wat somber en dat woog zwaarder dan de overwinning.  Hier moeten we aan werken, anders komt t niet goed.

 

Maar wat weer een weekend Vrouwen 2 wint alle 3 wedstrijden op vrijdag, MO11 wint met 3-0 van het altijd te sterke Gorecht,  MO19 pakt de volle winst tegen Lycurgus in hun zwaar ingedeelde poule evenals Vrouwen 1. The females liggen op ramkoers

 

Volgende week een uitje naar UIThuizermeeden waar nr 4 de Heracliden zal trachten ons wat punten af te snoepen.  Alweer zin in!

HS88 VR1 boekt mooie overwinning op Knickerbockers 4-0 (2-0)

Het was even afwachten, hoe onze vrouwen uit de teleurstelling van vorige week tevoorschijn zouden komen, want dat verlies moest toch even verwerkt worden.

 

We hadden weer een enorme selectie paraat, dus ze hadden er zin in. Koud op het veld bleek ook dat ze duidelijk iets recht wilden zetten. Omdat het een inhaaldag was wisten we ook niet zeker, of de tegenstander wel het juiste team had opgesteld, maar zo te zien leek dat wel het geval op een enkele stand-in na.

 

Vanaf moment 1 lieten we er geen (kunst)gras over groeien en werd gericht de goal gezocht via vlotte combinaties en snelle sprints. Voetbal van hoog niveau resulteerde in de 8e minuut al in een via de paal door Daphne ingeschoten doelpunt. Verzorgd samenspel leidde weer 8 minuten later via een voorzet van Maaike in de handen van de keepster van TKB, die echter niet balvast bleek en die twijfel was voor Daphne genoeg om mee af te rekenen en de 2-0 stond op het bord.

 

Hoewel er genoeg werd gecreëerd door HS88 kon TKB met deze stand naar de thee.

 

2-0 is nog geen gelopen race, dus bij de aftrap voor de 2e helft zetten we direct weer aan om in no-time de volgende serie kansen  op het doel van TKB nu oa via Nicole trachten te verzilveren, wat echter niet lukte. Tot na 20 minuten Maaike vrij voor de keeper nu niet faalde 3-0. Nu waren we safe en konden we de stand uitbouwen. 4 minuten later maakte Daphne haar 3e van de dag na 2 week niets, dus die ban was gebroken.

 

De keepers hadden weinig te doen vandaag, Eva, gelegenheidskeeper stond de eerste helft met name in de regen te koukleumen, Marion, had t iets drukker, maar van gevaar was nooit sprake.  Later in de wedstrijd werden we slordiger in de passing, het horloge van scheidsrechter Colijn liet hem in de steek, maar samen besloten we daarom maar dat het einde daar was, het was genoeg, een overwinning uit het boekje, een vette nul en leuke goals, dik verdiend door de gretigheid in duels en de grootse inzet van een ieder.

 

Volgende week same enemy, @ their place vrijwel zeker om 17.00 uur. Kijken of er NOG meer inzit!!

VVK VR1 -HS88 VR1 Revanche wordt Debacle.
Alles, hadden we er aan gedaan om klaar te zijn voor dit moment, we waren sterker dan ooit, hard getraind, geoefend, zelfs diep gegaan met kickboxen en vandaag een megaopkomst van in principe 19 speelsters!
Want vandaag ging het er om, konden we de 1e wedstrijd van het seizoen, met de achterstand van 3 punten die de hele competitie al als een zwaard van Damocles boven ons hangt vandaag rechtzetten. Als dat zou lukken dan was het kampioenschap erg dichtbij, maar bij verlies waren de kansen daarop zo goed als verkeken.
VVK wist ook wat het moest doen, we waren hun enige concurrent.  Alles leek te worden ingezet om de zaak te treineren, geen ontvangst, geen sleutel voor de kleedkamer, geen intrapgelegenheid, op zoek naar thee en een scheids van de club die liever bij zn vrienden op t balkon was gebleven. 
Was het dan de scheids vandaag? Nee we deden het zelf. VVK begon veel scherper en feller in de duels en al na 10 minuten werd de rechtsbuiten weggestuurd die vliegensvlug alles en iedereen omzeilde en scoorde.
In de 30e minuut werd een absoluut buitenspel door de scheids vanuit de middencirkel anders gezien en de goal die daaruit voortvloeide keurde hij ondanks heftige signalen van de vlaggenist goed. Vlaggenist kreeg vervolgens van het thuispubliek het koosnaampje "Gerefo" 
We konden er weinig tegenover zetten, de spitsen werden nauwelijks gevonden of gevaarlijk en de ruststand was 2-0
Dan moet je er toch al weer 3 maken na de rust en dat werd ook zeker geprobeerd. 
We dreven VVK geregeld in de hoek, maar ook zij bleven beuken met hun snelle spitsen en sterk middenveld op onze verdedigers. Dit resulteerde in veel schoten op onze goal, die vaak spectaculair werden gepareerd door Esmee en 2 belanden op de paal, eentje zelfs achter de lijn? maar die werd te laat, maar ongezien goed weggewerkt. Dit compenseerde enigszins de buitenspelgoal.  Bij 1 van die frommelaanvallen werd weer hard doorgeschopt op onze keepster wat in een opstootje resulteerde met gevolg dat 2 speelsters van beide teams eraf moesten.
Bij een aanval van ons werd hun keepster wederom wat arrogant, door de bal niet met handen, maar met voetenwerk weg te werken, wat Jacobine afstrafte met een afstandschot over haar heen, 2-1.
Bij een volgend opstootje werd Simone getrapt terwijl ze op de grond lag, wat de scheids niet had gezien en ze wilde dat even wegklappen, wat de scheids wel zag en dan moet je rood geven, wat ook gebeurde.
Een foute terugspeelbal onder druk maakte aan alle hoop een einde en de competitie leek beslecht.
Een draak van een wedstrijd met een slecht communicerend HS88, een slechte scheids en een VVK dat voor de winst vocht en het verdiende. 
We likken de wonden en pakken volgende week de draad weer op. 

,s Avonds stonden ze alweer op de bar als wa het Super Saturday.
Ach het is maar een spelletje. 

HS88 VR1 – Farmsum VR1 eerder een kampioenswedstrijd, hoe ging het nu?

Farmsum, ooit een angstgegner die ons 1,5 jaar terug nog van promotie had kunnen afhouden, (wat net niet lukte gelukkig) maar nu verworden tot een matige middenmoter, kwam zaterdag op bezoek. De meeste dames kenden elkaar nog, de messen leken geslepen.

Er werd gestart met 1 minuut stilte ter nagedachtenis aan de ons ontvallen jongens; ”Murphy & Matthijs” . De gedachte aan hun was intens en gaf ons kracht. https://youtu.be/8DhRWgO5R9g

Al binnen 3 minuten maakten we onze ambities waar doordat Daphne de Jong (Jonkie) een in eerste instantie geblokte bal alsnog wist in te schieten. Weer 3 minuten later maakte andere Daphne haar 20e competitiegoal.  Je denkt dan altijd, wow waar zal dit eindigen, waar werken ze naartoe en vervolgens blijft de goal een dik halfuur gesloten. Het moet gezegd, prachtig positievoetbal, flamboyante uitbraken, een lust voor het oog, maar toch de stand niet verder uitbouwen. Althans op moment dat je dat weer gaat denken, vliegen ze je ineens weer om de oren, wanneer Daphne de bal in de 40e minuut op de 16 oppakt , draait en genadeloos uithaalt, 2 minuten later gevolgd door een werkelijk prachtige opzet vanuit het middenveld naar rechts en voorzet van Jonkie strak op het voorhoofd van Maaike, die de 4-0 aantekende.  Dat we dan toch vlak voor de pauze nog iemand laten ontglippen en na een 1 op 1 met de keeper een tegengoal moeten incasseren is onnodig en zuur.

 

Zuur wordt het helemaal, wanneer we koud uit de kleedkamer op 4-2 worden gezet. Een schotje op goal wordt met een eigen hoofd iets opgelift, waardoor keepster Esmee net de grip niet kreeg en de bal over haar vingertoppen moest laten gaan. De volgende periode was ronduit slecht van HS88, rommelig, geen strijd, geen beweging, waardoor Farmsum het geloof weer kreeg in meer.  De herpositionering van de dribbelaarster van Farmsum wisten we niet goed te pareren, waardoor ze steeds speldenprikken kon uitdelen, wat leidde tot een aantal corners, die overigens niet gevaarlijk waren.

Er waren door lichte blessures de eerste wissels ingebracht en Nathalie was daar 1 van. Esmee schoot de bal op maat voor de voet van Nathalie, die Maaike zag vertrekken en inspeelde. Die legde vervolgens de bal panklaar op Jacobine en die weet wel wat je met zo’n kans moet doen;  5-2 in de 66e minuut. Genoeg zo bleek voor de overwinning, want de wedstrijd ging als een nachtkaars uit, saai naar het einde. Een moeilijke pot, deze keer niet zozeer door de tegenstander, maar doordat we het onszelf niet gemakkelijk maakten.

We staan door deze winstpartij wel weer bovenaan, maar met VVK hijgend in onze nek, die nog in theorie iets betere cijfers toont, met 2 wedstrijden minder.

Volgende week maar eens Gluren bij de (Sidde-) buren, onze komende tegestander, die spelen dan tegen VVK (die we daarna zullen treffen).

HS88 VR1- LYCURGUS VR3 (1+2+3) ZWAARBEVOCHTEN ZEGE IPV DOELPUNTENFESTIJN 2-1 (1-1)

Afgelopen zaterdag moest een klapper worden, de theoretische nr 2 tegen de nr laatst.

 

De doelstelling hadden we scherp gesteld. Iedere return moest beter dan de eerste match. Toen was t 2-12 voor ons. Daarnaast moesten we eigenlijk met 15 doelpunten verschil winnen om langszij te komen bij nr 1 VVK maar dat werd niet verwacht.

 

Er was geen sprake van onderschatting ondanks deze doelen, want het was een weekend waarbij hun eerste en tweede team vrij waren en je weet maar nooit. We waren op onze hoede.

 

Vooraf was al het verhaal van Ajax-Cambuur gedeeld van afgelopen week. Cambuur onderweg naar het grote Ajax en Cambuur klapte erop vanaf minuut 1 en het veel sterkere Ajax was verrast en kreeg t maar niet op orde en verloor uiteindelijk.

 

We konden er vandaag op rekenen dat lycurgus er ook op zou klappen vandaag als er gastspeelsters zouden meedoen.

 

Koud bij de kleedkamers vroeg lycurgus al om wat reservebroekjes want door allerlei blessures deden er wat dames van andere teams mee.... Ook tijdens de warming up werd de melange van 1,2 en 3 al duidelijk door de diverse tenues en sokken, maar goed de pasjes waren in orde en het is niet verboden. 

 

Wel zwaar irritant als je op jacht bent naar de koploper..

 

Na de pascontrole in de middencirkel door scheidsrechter Jeffrey Wolthof kon de wedstrijd beginnen.

 

Na wat aftasten werd al snel duidelijk, dat de mouwen moesten worden opgestroopt. Met name verdedigend was een arsenaal aan fysiek talent aangetrokken die onze snelle spitsen buiten de 16 wisten te houden. Diverse kansen en corners maar geen geluk deden ons toch niet de score openen. Die eer was aan lycurgus na een slecht verwerkte bal bij onze verdediging, die in de voeten van hun aanvaller belandde en die kon 1op1 Marion verslaan.

 

De wedstrijd was toen nog maar 14 minuten oud.

 

Het was voor ons wel de trigger om echt op zoek te gaan naar hun goal. 75% speelden we op hun helft en er werd veel gecreëerd maar we konden maar niet door hun cordon heenbreken, tot een minuut voor rust, toen het vertrouwde koppel Maaike en Daphne elkaar de bal toespeelden en de eerstgenoemde scoorde.

 

 

 

De 2e helft was ook weer voor ons en na 12 minuten kwamen we verdiend op voorsprong door hhetzelfde duo maar met omgedraaide rolverdeling.

 

Maar hoe hard we ook werkten we konden de score niet uitbreiden en moesten regelmatig knokken om de gelijkmaker te voorkomen.

 

Het was een spannende wedstrijd vanaf minuut 1 omdat we niet wisten met wat voor tegenstander we te maken kregen. Een hele helft hebben we moeten knokken tegen een onterechte achterstand en een hele 2e helft hebben we moeten vechten om gelijkspel te voorkomen en toch tenminste maar met de 3 punten te kunnen gaan strijken. 

 

Verlies hier zou einde kampioensambities betekenen gezien het competitieverloop en de stand.

 

Nu zitten we nog in de race, ondanks het niet bereikte doelsaldo.

 

We vinden het jammer dat t zo moest maar waren ook wel blij dat we na 3 afgezegde wedstrijden achter elkaar eindelijk weer eens serieus de wei in mochten en dit soort wedstrijden moet je ook winnen.

 

Best wel trots daarom.

 

Volgende week 24 dec. spelen we het WMC toernooi in Winschoten, 29 dec. Ons eigen Vegter rolletjes toernooi in de Europahal en 7 januari gaan we naar Beilen voor het FitBoys toernooi.

 

Het team wenst u fijne kerstdagen op voorhand en een goede jaarwisseling toe.

10-12-2015 Oefenpot tegen Groninger Boys uit;
Deze week was de beurt voor het afzeggen aan Middelstum, hoe fijn. Op de valreep wisten we een oefenwedstrijd te regelen met Groninger Boys.
Het was voor HS88 een slechte pot, die uiteindelijk door klasseverschil wel werd gewonnen met 3-5, met 4 goals van Daphne en 1 van Jacobine
     

Het beste van 2 4e-klassen HS88 PVR1–Opende VR1 7-0 (2-0)

Ja u leest het goed PVR1, POWERVROUWEN zijn het, bikkels die geen duel schuwen, die onverwacht hier een gelijkwaardige tegenstander overklasten op fysiek, positiespel en uithoudingsvermogen.

We zochten voor deze dag een oefenpartner van niveau en die dachten we gevonden te hebben in Opende, die vorige week ook bovenaan stonden in hun 4e klasse, net als wij. Op voorhand een mooi affiche en die kwam er dan ook.

We hadden aanvankelijk echter een krappe selectie, maar Deborah, die ervoor MO19 mede naar de overwinning had geknald met 3 goals kwam hier nog even een half uurtje mee ballen.  Later zouden Eline, Josien, Marlous en Lindsey van MO19 nog aansluiten en dat zou zeer nodig blijken.

Slechts 4 doelpunten had dit team in 6 wedstrijden tegen gehad, maar ook maar 15 gescoord. Er zou dus een goede verdediging staan, met dito keepster en een matige aanval zo was t idee.  Nou dat klopte wel, de keepster voetbalde sterk mee en hanteerde steevast een zeer verre uittrap, die alleen continue door onze verdediging werd gepareerd. Ze werd geassisteerd door potige verdedigers die alles deden wat nodig was om onze sterke aanval te weerhouden om te scoren.

Onze spitsen scoren veel, maar missen nog veel meer, de opdracht was om beter geconcentreerd af te ronden, zeg maar gewoon goed mikken, niet zomaar “peunen”  Achterin wilden we de 0 met hand en tand verdedigen en het kantelen niet via de keeper maar via de laatste man Moo te verzorgen, een linie vooruit. Ze deed dat als van nature goed (want had de opdracht niet meegekregen door miscommunicatie) In de eerste helft werd keepster Marion een paar keer flink getest en het mikken van de spitsen ging nog niet feilloos. Wat wel goed ging waren de persoonlijke duels, de inzet van ieder, de tweede bal en de opbouw. Toch was het HS88 die na een kwartier de score opende middels een goal van Maaike en Daphne, die aanvankelijk niet zo goed in de wedstrijd zat maakte 5 minuten voor rust de welkome 2e.

In de rust werden de paar pijnpunten nog even benoemd, maar ook de opdracht meegegeven de voorsprong verder uit te bouwen, de 2e helft moet altijd beter dan de 1e. Nou dat hebben we geweten! Harde duels en heuse bitchfights waren nodig om de tegenstander daar te dwingen waar ze hoorden, op hun eigen helft. En na 20 minuten gaven ze zich gewonnen, de weerstand was gebroken, nadat Daphne na een eigen actie hard voorzette en deze via een schoppend been van Opende hard langs de eigen keepster het net trof. De mooiste van vandaag volgde 3 minuten later toen een subtiel hakje van Maaike pasklaar voor de aanstormende Nicole belandde die m heerlijk inschoot.  Weer 3 minuten later was het wederom Maaike die de 5-0 maakte. Nu was de machine pas echt op gang, een foutloze verdediging van ons de hele 2e helft, een verbindend tikkie-takkie middenveld en het onophoudend getorpedeerde spitsenduo van HS88 lieten fabuleus eindspel zien, wat Daphne nog een goal opleverde en Maaike een penalty die, zenuwachtig als ze was voor de aanstormende pers achter de goal toch feilloos inschoot en de eindstand op 7-0 bracht. Bekijk m hier; de PENALTY, goed voor de 100ste goal van dit seizoen!

Ik had dit niet verwacht, maar wat konden we vandaag zien, wat de kracht-, conditie- en sprinttrainingen van de afgelopen tijd en de persoonlijke fitnessplannen van sommige speelsters opleveren. Powervrouwen! Een conditie van de buitencategorie, dat is waar we het vandaag op wonnen, in combinatie met de juiste mindset en gekozen doelen. Dat geeft een goed gevoel. Volgende week stond de wedstrijd tegen The Knickerbockers op t program, maar die is op hun verzoek uitgesteld tot Februari. Onze vrouwen hebben een zaterdag rust verdiend. 

                      


                      Lycurgus uit, even lastig 2-12 (1-7)

Met een zwaar gehavend team (12,5 (Esther 1 helft) van de 22 speelsters) waarvan ook nog een aantal ongetraind, verkouden en terugkomend van blessures togen we naar Groningen waar hekkensluiter Lycurgus haar opwachting maakte. Gelukkig hadden ook zij maar 12 speelsters en de verwachting op voorhand was toch wel een flinke winst voor HS88 obv poulehistorie tm heden. De scheids leek een beetje van ’t padje met zijn opmerking wie we waren en wat we kwamen doen. Winnen van jullie werd dan weer beantwoord hoezo van jullie, ik ben van niemand ?? Okay het zal wel goed komen..

Door alle afmeldingen ivm werk vakantie, leren en blessures waren we niet op zn sterkst, omdat Winston creatief moest zijn op posities, die voor sommige niet helemaal “eigen”waren. In de bespreking legde hij uit hoe hij precies voor zich zag, hoe Maaike de linkerflank zou overheersen van middel- tot achterlijn, de ballen fraai voorleggend op een arsenaal van spitsen, vleugels en opgestormde middenvelders, die allen in de box klaarstonden om af te werken. Ook kon hij dromen hoe Jacobine de vrije trappen van tegenstanders zou frustreren door te vragen wat ze van haar 2 verschillende schoenen vonden.

We maakten al binnen 2 minuten 0-1 door Daphne, maar zetten het overwicht niet om in meer snelle goals. De extra spits Lianne werd niet maximaal bedient nog en eigenlijk werd de vertrouwde tandem Maaike-Daphne wat verstoord door de positionele aanpassingen.  9 minuten later werd een foute uittrap door het centrum door Lycurgus direct geretourneerd langs onze keepster en stond ‘t weer gelijk.  Het was een lastige fase, die wel wat begon te lijken op het bekerdebacle bij Eext begin dit seizoen, waar we hadden kunnen winnen met 1-10 maar verloren met 2-1. Zo onrustig, paniekerig, zoveel kansen ook die toch mislukten, tot Jacobine de ban brak door een vrije trap van 20 mtr, haar specialiteit, heerlijk in te schieten. Toen ging t snel, Maaike kopte een voorzet van Daphne in, daarna andersom en nog eens Daphne, toen Lianne die zich vrij draaide en Maaike bediende en op slag van rust gaf Jonkie een fraaie pass op Lianne, die inschoot. Inmiddels stond de teller op 1-7

Na de pauze deden we de teamyel samen met de scheids, die we daardoor dachten ook onderdeel van ons team te hebben gemaakt. Dat zou ons helpen, waus of niet.

Waar het ineens allemaal vandaan kwam geen idee, maar er was ineens een vers blik met spelers (6 stuks) opengetrokken waaronder een veel betere keepster. Dat gaf direct wat meer spel bij Lycurgus. Al rap scoorden ze op eenzelfde wijze als de eerste helft door wederom een uitverdedigingsfout.  Wij bedienden iets meer de lange bal nu en in de 65e lanceerde Moo Daphne, die m klaar legde voor Maaike.  Later lukte het Daphne om de veel en ver uitkomende keepster juist daarop te verschalken. Een minuut later knalde girl of the match; Jonkie zelf hard op de lat, maar Nicole wist uit de rebound de bal rustig in t linkerhoekje te tikken. Even later nog een keer Daphne en ook het slotakkoord was van haar uit een mooie dieptepass van de weer teruggekeerde Jasmin. Eindstand 2-12, niet geheel de doelstelling, omdat concurrent VVK met 12-0 had gewonnen eerder, maar gezien onze bewuste keuze het met het beschikbare materiaal zonder aanvulling van MO19 deze keer te willen doen, wetend dat de tegendoelpunten volledig aan onszelf te wijten waren toch een monsterscore en kijkend naar de maximale inzet van alle speelsters trots op deze prestatie.

We staan er goed voor, nr 1 in onze klasse. Volgende week oefenen we thuis tegen een andere nr 1 uit de 4e klasse, nl Opende. Goed om te kijken waar we staan en of we alweer mogen dromen van de 3e klasse. Aanvang half 3 thuis

Graag willen we van de gelegenheid gebruik maken om ook de aandacht te vestigen op het thuistoernooi van onze VROUWEN 30+ aanstaande vrijdag. Deze kanjers, die het vrouwenvoetbal zo ongeveer hebben uitgevonden ooit, vrouger, toun, zijn weken terug heringetreden en hebben hun eerste potjes al gewonnen. Het wordt bijzonder gezellig, ze spelen 4 wedstrijden van 20 minuten en een wat langere 3e helft, zo wordt verwacht. Kom je kijken en ze aanmoedigen?

Doen hoor!

HS88 VR1 bindt ook GVAV aan haar zegekar.

 

Hun laatste fout maakten ze in hun eerste wedstrijd toen ze verzuimden om zichzelf te belonen tegen een weliswaar sterk, maar te kloppen VVK. Die 1-2 hangt al 8 wedstrijden als een zwaard van Damocles boven onze competitie. Want we winnen wel, maar VVK ook en vandaag rolden ze zelfs de nr 2 Helpman op met maar liefst 8-1.

 

Wij wisten dat bij aanvang nog niet natuurlijk. Wel dat we tegen deze tegenstander theoretisch ruim behoorden te winnen, maar dat moet dan altijd eerst nog wel even gebeuren. Nou die stress was snel weg, want nadat we al direct door onze Pupil van de Week Chariva Tros vlot op een fictieve 1-0 werden weggezet stoomden onze vrouwen in 7 minuten naar een 3-0 voorsprong toen eerst Eva kopte maar Nicole uit de rebound koppend scoorde, vervolgens Daphne Jonkie uithaalde op een voorzet vanaf links en ook Moo van achter uit Daphne W pasklaar bediende. Een kwartiertje later maakte Jonkie er zelfs nog via de keeper 4-0 van. Relaxt 

 

Toch gingen de combinaties niet half zo goed als de week ervoor en werd veel te snel de diepte gezocht. Jammer want hier kregen tijd en ruimte om aan een betere opbouw te werken. Een geluk was t dat onze keepster van vandaag, Esmee, nauwelijks werd getest door GVAV. Haar blessure deed haar toch besluiten het in de pauze voor gezien te houden, maar we hebben de luxe van 2 volwaardige keepers en Marion nam t stokje over.

 

Binnen 2 minutenna de thee scoorde Maaike haar wekelijkse goal toen ze deze keurig op een presenteerblaadje voorgezet kreeg van Daphne, een cadeau die Maaike een half uurtje later teruggaf door andersom Daphne op haar wenken te bedienen.  Slechts een paar keer zorgde GVAV na een rommelige opbouw van onze kant voor enig aandringen, Marion moest zelfs nog 2x echt ingrijpen, maar het was een zegen voor GVAV dat oa de ik denk meer dan 15 stuk voor stuk messcherpe corners van Deborah toch geen doel troffen. We hadden Maaike nog graag haar omhaalgoal gegund, maar hoe leuk bedacht ook, die zat er niet in.

 

6-0 was de eindstand een mooie schone uitslag. De 0 was belangrijker dan de 6, want we hebben teveel tegengoals voor een eerste plaats, maar we staan er wel. 1 echte tegenstander lijkt voorlopig afgeschud Helpman. Die nu op 3 punten achter is gezet.

 

Volgende week hebben we weer een kans op een mooie uitslag, we spelen dan uit bij Lycurgus en VVK treft wederom een sterke tegenstander; Heiligerlee. We zullen zelf onze plicht blijven doen, we trainen er hard voor en de sfeer is goed en we moeten wachten op een foutje nu van VVK. Het eerste wat naast ons speelde zag hoe zuur na eigen verlies, dat hun koploper ook had verloren. Vandaag zagen we, en deze schrijver geniet ervan, dat ook de koploper van de eredivisie een zeperd opliep. Maar zelden word een team ongeslagen kampioen. Wij blijven er in geloven want zien de voorbeelden om ons heen. Ga door meiden, focus op je doelen en om met de quote uit de Kelderklasse te besluiten;

 

• Het team dat de minste fouten maakt wordt kampioen en verder
• Genieten, genieten, genieten!

HS88 VR1 zet zegereeks voort in Appingedam

Het gaat goed met onze vrouwen, ze hebben de wind in de zeilen. Het is een team aan t worden, zonder zwakke plekken, met individuen die allen op meerdere plekken ingezet kunnen worden. Ziektes en blessuregevallen worden daardoor gemakkelijk opgelost. Het mooiste voorbeeld daarvan vandaag was misschien wel keepster Esmee, die als linkshalf, na de gelijkmaker van Mandy in de 12e de 2e goal scoorde in de 22e minuut. Beide scoorden uit een rebound. 
Een minuut voor Mandy opende Pelikanen nog de score nadat de defensie even de bal kwijt was, maar geen moment vreesden we toen voor problemen. 
Prachtige combinaties later in de eerste helft m'n vanaf Simone met beide Daphnes resulteerden in vele voorzetten en kansen. Het duurde tot de 40e minuut voor de score kon worden uitgebreid. 
Na een van de vele mooie corners van Deborah kwam de bal terug op Daphne, die feilloos afrondde met een streep.

Tevredenheid in de pauze bij de trainer en na wat finetunen op posities konden we weer op zoek naar meer tegen deze fysiek sterke ploeg. Het duurde geen 10 minuten of Daphne bediende Maaike op haar pantoffel en de 1-4 was een feit. Toch gaf de thuisploeg zich nog niet gewonnen, hun best snelle spitsen testten onophoudelijk onze verdediging, omdat we zelf slordiger gingen voetballen. Middels regelmmatig hard ingrijpen door oa Marjolein en Theresia met alle middelen die geoorloofd waren konden we dit een poos pareren.
2-4 werd het door een losgebroken spits die Marion handig omzeilde met een schot in de linkerhoek. We waren weer wakker geschud. 
Wat we toen zagen maakte ons aan de kant verrukt van verbazing, of toch ook weer niet, want we trainen er zoveel op de laatste tijd. Tikkie takkie voetbal over links alles 1x raken, van achteruit via midden naar voren 7,8,9x, een crosspass op Daphne die haar hele goed voetballende team nogmaals beloonde met de laatste treffer voor vandaag. Eindstand 2-5

Genoeg om vandaag op de eerste plaats te staan, maar met de hete adem in de nek van VVK, die nog 2 wedstrijden moet inhalen en slechts 3 punten achter staat en Helpman, met net zoveel punten als ons, maar met een zwaarder programma dan ons de komende tijd. Heiligerlee kan nog wat, maar de rest lijkt af te haken.

Een mooie pot voetbal met complimenten voor de goed fluitende scheidsrechter Bos. Een voorbeeld voor anderen. 

Volgende week gaan we door met onze missie, dan tegen gvav rapiditas thuis. Aanvang half 3

VVK mag dan tegen Helpman aantreden: raken we 1 concurrent kwijt?

HS'88 duidelijk maatje te groot voor HSC in derby. HS'88 duidelijk maatje te groot voor HSC in derby. 
Op Super Saturday stond niet alleen een groot Oktoberfest op het programma, maar tevens de derby tegen plaatsgenoot HSC. Op een derby staat natuurlijk altijd wat extra spanning, maar dat was vandaag achteraf gezien niet nodig. 
Pupil van de week, Vera Blaak, deed even voor hoe je scoren moet en de wedstrijd kon beginnen. 

HS'88 had vanaf het begin het betere van het spel. De meiden konden elkaar bijna blindelings vinden en het combinatiespel was dan ook goed verzorgd. Een paar keer werd de defensie van HSC doorkliefd met steekpasses. Toch moesten we 20 minuten wachten op het eerste doelpunt. Na een assist van Maaike rondt Daphne beheerst af 1-0. De druk op de verdediging van HSC werd nog verder opgevoerd en HSC scoorde de 2-0 zelf. Vijf minuten later was het zelfs 3-0 door een goal van Maaike. Nu was Daphne de aangever. De uitstekende eerste helft zat erop. 
Na de ranja verwachten we een aanvallender HSC, maar dit gebeurde niet. HS'88 bleef het betere van het spel houden. Opnieuw werden de medespeelsters makkelijk gevonden en in de 55e minuut was het opnieuw raak en schiet Jolijn vanaf zo'n 20 meter de 4-0 bekeken langs de keepster. 10 minuten later weer een combinatie via het middenveld en Simone maakt een aktie in het strafschopgebied en wordt onderuit gehaald door haar opponent. De scheidsrechter heeft geen twijfel en kent een penalty toe die keurig door Jacobien wordt ingeschoten 5-0! 
Kan HSC dan helemaal niets terug doen? Jawel, in de 75e minuut schiet Marion de bal tegen de goed storende Romy Zeeman aan en de bal rolt zo in de HS goal. 5-1. Verder kan HSC geen vuist maken en HS'88 bouwt de score in de 85e minuut zelfs nog uit naar 6-1. Uitstekend doorzetten van Daphne brengt de bal bij Jonkie, die koelbloedig scoort. 
Eindstand 6-1 in een derby die nooit spannend werd. HS'88 behoudt hiermee de koppositie en de Super Saturday begint hiermee goed.
(Thx to Sjouke)



zege voor HS88 VR1 uit tegen Bedum

Tijdens de warming up pakten donkere wolken zich samen, een slecht voorteken?

 

We hadden de plannen gesmeed en Winston legde ze uit. Ik ga hier in de diepte niet op in, want we laten ons natuurlijk niet in de kaarten kijken, maar om het kort te houden;

• We hadden een plan
• En het werd perfect uitgevoerd

Vervelend detail was, dat de keepster van Bedum er 5 minuten voor de rust af moest en naar het ziekenhuis werd gebracht. Ze bleek achteraf een vinger te hebben gebroken bij een poging 1 van de vele schoten te blocken. Meid we vinden dat erg vervelend en wensen je heel veel sterkte en een spoedig herstel toe. De nieuwe goalie moest net voor rust, nog een beetje onwennig wel effe getest worden en de 0-3 viel gemakkelijk.

 

Winston en ik, we hebben genoten van de rustige opbouw, het verwerken van links naar rechts via verdediging, de rust bij onze keepster, het bijna perfecte combineren op het middenveld, de werklust van de spitsen en niet alleen wij heh; Een flinke horde supporters, waaronder half MO19 keek mee, hoe de tegenstander kapot werd gespeeld, nadat 4 verse krachten hun verdediging nog meer tartten en ze zagen hoe met mooie acties naar de eindstand van 0-7 werd toegewerkt. We waren blij, niet alleen met de uitslag, maar met het getoonde spel en de wetenschap, dat het niet meer uitmaakt, wie we uit de brede selectie ook opstellen, ze passen feilloos in het systeem, brengen stuk voor stuk iets extra,s. Het wordt nu een team. En hoe mooi dan, dat ook de geblesseerde speelsters de moeite nemen om naar Bedum te reizen om hun vriendinnen te steunen en deelgenoot willen zijn van dit succes.

We hebben de flow gevonden, hopelijk kunnen we deze goede serie doorzetten, dat moet en mag alweer volgende week thuis op SUPERSATURDAY middels de eerste derby tegen HSC.

Winst zou ’s avonds het Oktoberfest een stuk gezelliger maken, dus sms allemaal WINST-ON naar 3939

 

Kom je ook naar ’t Oktoberfest? Meld je dan even aan; 
https://youtu.be/71NIzwC7igc

De keerzijde van succes!

Vandaag stond ons een flinke klus te wachten, want de koploper tot nu; Helpman Vrouwen2 kwam op bezoek. Ze hadden al een respectabel lijstje positieve uitslagen op hun naam met flinke uitschieters naar boven, dus de mouwen moesten opgestroopt.

Het gaat best goed met de club HS88. We schijnen nu zelfs de club met de meeste teams in de gemeente te zijn en je ziet het ook met de enorme aanwas van meiden en vrouwen binnen de club. Een gezonde en sportieve club met veel gezelligheid, wie wil daar niet bij horen?

Pupil van de Week was vandaag Angela Boonstra.

Aankomend op het park werd snel duidelijk, dat wij niet de enige waren die vanmiddag mochten aantreden, lekker druk. Als leider eerst maar eens checken of de commissiekamer vrij is voor de bespreking straks. Njet, want vandaag zou een delegatie scheidsrechters worden uitgenodigd ivm de dag/ week van de scheidsrechter. Een goede zaak, die mensen verdienen een podium. Grote klasse! Dan maar het magneetbord en papier naar de kleedkamer gesleept. Ondertussen onze kleedkamers en van de tegenstander snel schoonmaken en de spullen klaarzetten. Nu eerst naar de kantine voor een vaantje voor onze pupil van de week. Ai hartstikke druk en daardoor kan het vaantje niet snel effe geregeld worden. Ik ben ook de enige niet en de kantine daar moet de kachel van branden, Grote klasse! Het vaantje snel naar de kleedkamer brengen, blijkt de tegenstander van een ander team zich in de schoongemaakte ruimte van onze tegenstander te hebben verschanst. Ai. Okay het is wel de tegenstander van het eerste en die moeten we niet frustreren als goed gastheer zijnde. En die gaven aan dat ze van t bestuur hierin mochten. Iets minder Grote klasse, dus dit effe snel rennend terug naar de kantine geverifieerd, maar niemand weet er iets van. Giny loopt met me mee om een alternatief te regelen en zet 2 herenteams in 1 ruimte (dus,vanuit onze positie) Grote Klasse! Onze meiden zijn inmiddels in de kleren, de pupil van de week ook en de warming up kan beginnen, maar alle velden zijn bezet. Ai. Inmiddels komen de G teams ook binnen met veel man en alle paden zijn druk bezet, ai, maar Grote Klasse dat we dit hebben binnen deze multiculti-voorelkwatwils-club maar dat betekend wel dat wij nog snel even op veld 7 kunnen intrappen, dus snel die kant op. Grote klasse, dat dat weer gelukt is. Nu snel terug rennend naar de tegenstander om te zeggen, dat ze op veld 7…..Oh, maar nu is de wedstrijd op ons kunstgras juist klaar, dus daar kan Helpman direct naar toe, dat scheelt weer. Nog even met ze regelen, dat we graag in lijn het veld op willen, gehaald door scheidsrechter Reini Hut en het pupil-van-de-week gedeelte aftikken. Snel weer rennend naar veld 7 om wat foto’s te kunnen schieten van onze pupil en hand en spandiensten te verrichten bij de warming up en om 5 voor half 3 terug naar de kleedkamer. Door de drukte had Helpman alle tijd wel nodig op het veld en keerde niet terug voor de gezamenlijke opkomst. Ai. Alle begrip overigens. Zeker als ze hartelijk meewerken aan de shoot-out van onze pupil Angela, die al in de voorbereiding fantastische schoten op eigen goal loste, maar hier na een slalom door de concurrente verdediging allesverslindend uithaalt waardoor de keepster over de bal heen duikt en ze scoort.

De wedstrijd kan beginnen. We zijn als vrouwenafdeling in de breedte erg gegroeid en individueel toppen er een paar en dat merk je. Het loopt gewoon lekker, we kunnen vele op verschillende posities inzetten en in verschillende samenstelling is het zelden een aderlating wie je ook opstelt of wisselt. Het snelle spel over vleugels, de werkende combinaties op het middenveld zorgen vandaag voor een snelle voorsprong; Na 10 minuten staat het al 1-0 gevolgd 3 minuten later door nr 2. Het 2e kwartier zakten we wat in en werden we te passief. Dat moet je niet doen, want dan ruikt de tegenstander dat t nog helemaal niet gedaan is. De 2-1 wordt ingeschoten in de korte hoek en de wedstrijd ligt weer open. Wakker geschud gaan wij weer aan de slag en op slag van rust maken we de voorsprong weer zekerder. Lekker.

De aftrap had een doorgesproken scenario, die zorgde, dat de bal binnen 15 seconden en 2 stuiten fraai langs de keeper werd gekruld door Daphne. Nu kwam alles goed. Een kwartier voor tijd schoot de altijd scherpe en nu ingevallen Simone uit een rebound alsnog in. 4 minuten later mocht Helpman nog 1 keer via een volledig vrij gelaten speelster van 20mtr in knallen, maar hey, Marion; “wij spelen thuis en we laten de punten hier in eigen huis, begrepen” zag medeaanvalster Jonkie een enorme rush afronden in een messcherpe voorzet op Maaike en de eindstand 6-2 stond op papier. Grote klasse!

Wat een Super Zaterdag voor HS88, het 1e, het 2e en het 3e maar ook de MO19 en wij pakten de volle mep. Wat een succes; het eerste komt met stip binnen op 3, het 2e de MO19 en VR1 in 1 klap bovenaan en ach dan maakt die drukte voor de wedstrijd allemaal niks uit. Het is het 200% waard, maar we moeten wel oppassen. Het piept en het kraakt. In de supermarkt zou je roepen; ”Kassa bij!!” Vandaag had ik graag geroepen; Kassa bij, Kleedkamer bij, Veld bij!!  Het smalle pad naast het hoofdveld stond symbool voor de remmende groei, er kan niet meer door dan dit. Nou vooruit lekker douchen! Ai die doen t niet in kleedkamer 6? Snel zoeken naar een alternatief, Effe wachten en 1 komt zo vrij. De scheidsrechter baalt want zijn douche gaf ook de geest en die van het eerste ging not-amused huiswaarts. Het piept en het kraakt. Maar wat een mooie club, ieder die zo keihard werkt aan deze schitterende resultaten, Grote klasse. Het wordt weer een drukke week!

Een schitterend weekend voor tout HS88 Vrouwen

 

Hoewel de MO19 wederom niet kon spelen doordat de tegenstander geen 11 man op de been kon brengen (wordt een zorgenkindje deze competitie) ging het met de volwassenen erg florissant!

 

Onze 30+ vrouwen pakten hun eerste winstpunten uit in Kardinge tegen FVV, Vrouwen 2 was na een moeizame eerste wedstrijd oppermachtig uit bij HSC en Vrouwen 1 ging er na aanvankelijk met enige twijfel naar Heiligerlee vertrekkend toch met de volle buit vandoor. De zon scheen al, maar dit maakte het tropisch.

 

Heiligerlee had haar bekerwedstrijden ruim gewonnen en ook de laatste competitiewedstrijd tegen Lycurgus met liefst 12-1 afgesloten. Dat gaf vraagtekens over de werkelijke sterkte van hun. Je moet er eigelijk niet over zeuren, maar de scheidsrechter leek een tikkie vriendelijker voor de thuisploeg, zeker nadat hij claimde dat onze keepster de bal buiten de 16 zou hebben gepakt en op aangeven van de aanvalster een vrije trap op de 16 gaf. Het publiek is ook altijd zeer betrokken bij het spelletje en alles maakte dat een aantal van onze speelsters hier maar moeilijk mee konden omgaan. Het frustreerde. Al binnen 10 minuten lag de bal er in, komend van rechts goed langs de keeper en eeen 2e ingeschoven speelster tikte m er (niet nodig) toch extra in. We kregen nog best wat kansen maar die frustraties maakten dat we niet vrij voetbalden en slecht opbouwden.

 

In de rust werd een tactische variant ingezet; Jacobine werd achteruit gezet om voor een rustiger opbouw te zorgen. Dit gaf al direct veel ruimte en kansen en binnen 5 minuten stond t 1-1 nadat Maaike een lange return oppakte en retourneerde op goal. Weer 2 minuten later was het Jolijn, die over haar man heen kwam en de 1-2 maakte. Weer 10 minuten later werd achterin geklungeld, waardoor Heiligerlee langszij mocht komen, maar we hadden ze al behoorlijk gesloopt en wij werden beter en beter. In de 58e minuut was Mandy het dichtst bij de door Daphne perfect ingedraaide corner en stonden we opnieuw voor, 2-3

 

Een onderlinge botsing bij Heiligerlee bracht voor 1 van hun meiden een erge blessure mee. Ze moest er af met naar het leek een  breuk in de pols. Erg sneu. Heiligerlee kon het laatste kwartier geen goed voetbal meer op de mat leggen, maar wij wel. Tegen het einde maakte Jolijn na een vooractie van Daphne aan alle twijfel een einde en zette de eindstand op 2-4. En daar waren we op voorhand al gelukkig mee, maar voelde nu als een echte overwinning. Marion hield het team na een zware week hier op de been, de tactische zet van Winston deed de krachten kantelen, onze conditie hielp ons en een aantal concurrenten hadden het vandaag niet waargemaakt en het voelde daarom als een 6-puntenwedstrijd.

 

Als we dit volgende week weten door te zetten ziet het er rooskleurig uit, om half 3 thuis tegen koploper Helpman VR2. Kom je ook?

Na contact dit weekend met Heiligerlee bleek dat hun speelster inderdaad de pols heeft gebroken en weken aan de kant moet blijven. Erg sneu voor haar. e wensen haar een spoedig herstel toe en hopen dat ze er tijdens de return tenminste weer bij kan zijn.

Mooie overwinning HS88 VR1 op sterke nr 3; De  Heracliden;  5-3 (1-1)
Wat weer een prachtige middag: Pupil van de week; Super Sarah Schoot met Scherp en ook het team wist vandaag deze harde noot te kraken. Heracliden was net als VVK vorige week een stugge tegenstander maar vandaag wisten we tot de rust de schade te beperken tot een 1-1 om vervolgens in de 2e helft steeds een stap voor te blijven en met een aantal schitterende goals incl een van Bastentje van Maaike uiteindelijk ruim af te sluiten met een heerlijke overwinning 5-3
Bij VVK schijnt het volledige kantinecomplex ook van vvGroningen en Kids United gisteren verwoest te zijn door brand. Erg triest en heel veel sterkte voor deze clubs. Dat jullie de boel maar snel weer een beetje op regel mogen krijgen

Een hete strijd tussen HS88 VR1 en VVK VR1 eindigt in 3-4 verlies voor HS88 (1-3 rust)

Wat een prachtige dag, een heerlijk zonnetje, geen zuchtje wind, wie doet je wat? Nou VVK misschien?

We begonnen na een serieuze warming up met een shoot-out van onze pupil van de week, Daphne Pots (ze verslond met een panna de moedige keepster van VVK) vol goede moed aan de wedstrijd. Na  een fantastische voorbereiding, maar een matige afronding in de laatste bekerwedstrijd ging het nu “om ’t echie”.

Met een ruime maar nog niet volledig fitte selectie startten we tegen de voor ons al jaren lastige tegenstander VVK, die al 3 seizoenen als 2e eindigde in de 4e klasse en echt gebrand is daar nu eens mee af te rekenen. Ook wij hebben kampioensambities, dus deze kraker aan ’t begin van de competitie had op voorhand alles in zich. Al meteen werd onze verdediging flink onder druk gezet door steeds opkomende middenvelders en reeds aanwezige spitsen en binnen 5 minuten keken we tegen een achterstand aan nadat een slecht weggewerkte bal in 1x werd geretourneerd tussen onze palen.  Okay we moesten aan de bak en fysiek harde duels van beide zijden werden gevochten, wat in de 30e voor ons goed uitpakte, nadat Lianne op Daphne passte en deze de bal langs de keepster schoot.  Helaas binnen een paar minuten gevolgd door een penalty tegen, die goed werd ingeschoten. De druk bleef, VVK rook dat er meer inzat en vlak voor rust zorgde slecht wegwerken en ongelukkig vallen van Eva voor de 1-3 op zich terecht, want VVK was er echt voor gegaan.

Na rust kwam bij ons ook iets meer rust en dit werd verzilverd door duo Daphne en Maaike in de 60e met 2-3. Lang mochten we er niet van genieten, want 2 minuten later knikte een VVK-er met haar hoofd een goed getrapte hoekschop in. We toonden veerkracht, want nauwelijks een minuut later volgde een fraaie combinatie tussen Mandy, Maaike en Daphne en kwam de 3-4 op het scorebord. We hadden ze bijna te pakken en gingen op zoek naar de terechte gelijkmaker. Oppermachtig waren we het laatste kwartier, maar hoe we ook hun best deden, de bal wilde er maar niet in. We verloren de wedstrijd en dat was de verdienste van een zeer strijdbaar VVK, maar we hebben laten zien, dat we onze ambities niet hoeven bij te stellen. We zullen meedoen voor de prijzen.

Voor nu een 9e plek uit 14, maar volgende week spelen we wederom thuis, dan tegen de huidige nr 4 de Heracliden Vr1 om half 3 en kunnen we een flinke slag slaan. Ben jij erbij?

HS88 VR1 – Stadspark VR1 2-3 (1-1)

 

Gebrand waren ze, onze meiden, om hier vandaag revanche te halen op het debacle van de uitwedstrijd.  Immers daar waren ze in de 2e helft volledig overlopen en vorige week waren we begonnen aan de HOUDINI act, nodig voor klassebehoud.

 

We moesten nog 6 punten  halen uit 3 wedstrijden om 2 concurrenten weg te kunnen spelen en vandaag was de grootste kans om hiermee te starten. Het leek er ook op, want HS liet een fantastische eerste helft zien, met veel strijd en  felle duels. De tactiek was compact te staan en te loeren op de counter. We slaagden er in ze te storen in de opbouw en kregen vleugels.  Al na 20 minuten wist Maaike af te ronden uit een serie van 3 corners. Dik verdiend met mekaar. We gingen door en kregen redelijk wat kansen, mn via de rechterflank, maar 1op1 op de keeper blijkt toch nog een lastige klus. Wat dan ook balen als Stadspark zomaar door kan lopen en vlak voor de pauze uit de eerste echte actie op goal de gelijkmaker mag scoren.

 

Zo door gaan en denk om de eerste 10 minuten was de boodschap tijdens de thee.

 

Warempel nog geen 2 minuten verder, de meeste toeschouwers zaten nog in de kantine, ligt ie dan toch weer in onze goal. Op zo’n moment wil je je schoenen wel opvreten, maar goed. We hadden nog een volle helft om t recht te zetten.

 

In de 62e minuut dacht de grensrechter Maaike af te kunnen vlaggen voor buitenspel, maar scheidsrechter Colijn wuifde dit weg, waardoor ze zelfverzekerd op de goal af stormde en de bal goed plaatste onderin  de linkerhoek.

 

Niet veel later lukte het Jolijn de  bal met een soort halve omhaal over de keeper te krullen. Hier vlagde de grens niet, maar de scheids zag er wel een buitenspel in en het feest ging niet door.

 

Stadspark wel en de snelle behendige nr 8 sleurde haar team nog een paar keer richting onze goal. In de 84e minuut leken 4 van ons haar in de tang te hebben 5mtr voor de goal, maar de enige die de bal raakte was die nr 8 en plaatste m precies waar t niet moest, achter onze Marion. Nog steeds probeerden we dan op zn minst 1 punt er uit te slepen, waar we eigenlijk met 3 punten ook niet overdreven beloond waren geweest, maar het gebeurde niet meer, we stonden heel sneu met lege handen. Maar wel met rechte rug gestreden tot t eind, met mooie fysieke duels, met de wil om te winnen met het doel voor ogen de winst.

 

Nu dat niet gelukt is rest ons nog 2 kansen op de great escape, die we beide zullen moeten winnen, anders is degradatie een feit. We hopen, dat dat niet nodig is, maar het wordt bijzonder lastig nu.

 

Programma volgende week; Vrij, dan Helpman (nr 3) uit en tenslotte Gorecht thuis.

 

Gegroet 

Winnaars hebben een plan, verliezers een excuus….

 

Al de hele week hadden we aan een plan gewerkt, samen met de coaches van MeidenB om het onmogelijke waar te maken.

 

We kunnen er niet teveel over zeggen, want de concurrentie leest mee, maar vandaag stond deel 1 van onze HOUDINI-act op het programma. Houdini was een artiest die keer op keer wist te ontsnappen uit situaties die voor het grote publiek voor onmogelijk werden gehouden. Zo’n zelfde situatie zitten we nu met ons Vrouwen1 team ook in. We staan een na laatst in de 3e klasse de 2 boven ons Opende en Glimmen hebben resp. 5 en 6 punten meer en een veel beter doelsaldo en daarboven nog Gorecht met 9  punten meer.  De laatste 3 zullen degraderen, we hebben allen nog 4 wedstrijden te spelen. Een ware dwangbuis dus.
 

 

Vandaag stond Lycurgus op t programma, de nr laatst, maar de laatste weken lieten ze een duidelijk stijgende lijn zien. Bij ons zijn de laatste tijd bijzonder veel blessures, maar met hulp van de Meiden B konden we toch een volwaardig elftal op de been krijgen. Grote klasse overigens, want die meiden hadden wel hun werk speciaal voor ons omgezet of opgegeven. Heel bijzonder. Een aantal kwam later. Marloes was zelfs bereid voor spek en bonen bij ons op de bank te gaan zitten als t moest, puur voor het geval dat. Nou ze werd nog gebruikt en deed t prima!

 

Eigenlijk waren we direct dominant, het spel speelde zich nonstop af ver weg van onze goal. Hier hoefden we ons niet zoveel zorgen te maken zo leek het. Na 20 minuten kreeg Maaike met een beetje geluk de bal mee en stond vrij voor de keeper. Zo’n situatie kun je aan  haar wel overlaten, dus we kwamen op voorsprong. Even later werd een beauty corner van Eline opgevangen door Maaike met alles wat ze had en voor de 2e maal in de goal gewerkt, nog voor de rust. Ze had zelfs nog de kans op een zuivere hattrick maar die ging rakelings langs, waar afgeven op de opgestoomde Shirley waarschijnlijk meer effect had gehad?

 

Prettig de rust in dus, maar zoals in de kleedkamer gezegd 0-2 voor is een gevaarlijke ruststand, omdat je je comfortabel voelt, maar het werkelijk niet bent. De tegenstander zal zich er aan optrekken.

 

De eerste wissel werd ingebracht en we vertrokken goed, maar binnen 3 minuten werd er door ons slecht verdedigd en scoorde Lycurgus haar anschlusstreffer. Deze fase werd gevolgd door een moeizame 20 minuten, waarbij we kansjes kregen, maar ook zelf flink onder druk stonden. De laatste 20 minuten ontstond er de wil om hier eens even flink af te rekenen en volgde er een spervuur aan voorzetten en schoten  op de goal van Lycurgus. Joekels van kansen, ballen op paal en lat (kruising aldus Sjouke (niet mee eens (red.)) maar spectaculaire reddingen van hun keepster hield hun op de been. De zeer professioneel ogende scheidsrechter liet nog tergend lang doorspelen maar dat kon niet voorkomen dat we waren geslaagd in deel 1 van onze HOUDINI act, samen met MeidenB. De eerste 3 punten waren binnen.

 

Redelijk volgens plan zijn we dichterbij gekropen, want Opende speelde gelijk Glimmen had verloren en Gorecht speelde gelijk. Achterstand op Glimmen en Opende nog slechts 3 en op Gorecht 7, maar die heeft een zwaar programma.

 

We gaan ontsnappen uit die dwangbuis, want we geloven er in dat het kan, we hebben alle hulp, we trainen lekker, we kunnen nog 9 punten bij pakken en de sfeer is top. Only 3 weeks till party.

 

En we willen zo graag blijven in die 3e klasse, want er kloppen me toch een paar juweeltjes op de deur voor volgend seizoen. Met hun en de terugkomende geblesseerden en de huidige speelsters met zoveel nieuwe ervaringen dit seizoen zijn we volgend seizoen schier onverslaanbaar. Ik kan niet wachten. Nu  nog een plan bedenken hoe we onze topscoorder Maaike voor het team kunnen behouden…. Misschien eens per 2 week met het eerste mee laten trainen? Of, of, of heb jij nog een idee?

 

Volgende week HOUDINI act deel 2 thuis tegen STADSPARK

Vako thuis 5-3-2016 1-4, (0-0)

Het was onverwacht prachtig weer, dus we hadden er zin in, weliswaar met een gehavend team, door vakanties en om diverse andere valide redenen, maar volledig gesteund en geholpen door meiden van onze MB1. Zo zie je dat t bij HS88 toch 1 grote familie is, daar worden we vrolijk van.
De opdracht is om na de winterstop iedere wedstrijd beter te doen, dan diezelfde voor de winterstop. 
Met hulp van Josien, Lindsay en Marloes gingen we uitstekend van start en dat leverde de eerste helft een aantal hele goede kansen op. Aan onze kant moest stand-in goalie Jasmin ook een paar keer flink gestrekt,  maar dit resulteerde in een nette 0-0 ruststand, waar we in Vries aan het eind van de match op 5-1 waren geeindigd, dat leek er op dus.
Daphne had er in de ochtend al een tennismatch opzitten en moest 's avonds voor nog een finale aantreden, dus kon max een helft helpen waarvoor dank, een hele opgave. Ook Esther moest rap aan t werk dus de 2 enige reserves werden ingebracht. Het eerste kwartier van de 2e helft waren we de bovenliggende partij en nam de druk op de Vako verdediging toe. Hoe zuur is t dan, dat Vako ineens toch tot scoren kwam na een uur, met een bal door 't centrum.
5 minuten later wordt een corner in eerste instantie weggewerkt maar valt voor een volledig vrij gelaten speler op links die van afstand uithaalt en scoort.
Een kwartier lang is er gesleurd om het tij alsnog te keren, maar Vako kreeg meer ruimte en benutte dat uitstekend met prima veldspel. Dat kwartier sloten we af met een domper, een Vako speelster speelde zich volldig vrij voor onze goal en faalde niet. Dan is het vertrouwen weg op winst en moet je nog je best doen niet volledig te worden overlopen. Dat gebeurd nog slechts 1 keer als Marloes als enige nog mag proberen 2 vrije speelsters te blokken, een teen kwam ze nog tekort en Jasmin 1 vinger, maar beide konden die 4e niet voorkomen.
De sfeer bleef eigenlijk fantastisch goed, dat hadden we de laatste tijd wel anders gezien, maar er lijkt iets te zijn gebeurd de afgelopen weken, we zitten er anders in. Sjouke zei al eens; je kunt ook winnen zonder de wedstrijd te winnen. Dit was zo,n wedstrijd. Respect voor elkaars inzet en gedrevenheid, ongekende strijd individueel en collectief en wat is t dan mooi, dat je dat nog mag bekronen met een prachtig doelpunt van Maaike in de 91e minuut. Niet de koppies naar beneden, maar keihard werkend voor die eretreffer.
Diep respect en ja we hebben de return beter gespeeld dan de eerste, 1-4 ipv 5-1 en we hebben zelfs Vako het vuur aan de schenen gelegd. Zo win je toch. Onze concurrenten deden het wisselend, Opende verloor hoe bijzonder van nr laatst maar Gorecht won verrassend vet met 7-3 van Pelikaan S! We zitten nog dik in de gevarenzone, we moeten ergens weer gaan vlammen en cashen. 
Volgende week tegen nr 2 Bedum dan maar (half 3 uit)
We bedanken scheidsrechter Derk Hofman voor de prima leiding en Michel Stiekema dat hij voor ons wilde vlaggen deze middag.


Battle MB1 versus VR1. Mooie pot voetbal bij zeer koud weer 1-3 (0-1)

Afgelopen zaterdag 2 januari stond de inmiddels legendarische girl-battle  op het programma.   Beide teams konden aanvankelijk maar 10 spelers op de been krijgen en zo werd ook gestart.

Werden de vrouwen vorig jaar nog verrast door een fraaie openingstreffer van het meidenteam, dit jaar was dat in ieder geval andersom. Ze waren beter voorbereid en van onderschatting was geen sprake.  We wisten dat de meiden wel wat konden en de strijd werd direct goed aangegaan.

Toch was het Maaike die na 11 minuten een fraaie bal voor de voeten gepresenteerd kreeg en die, zoals een goede spits betaamd ook zeer fraai verzilverde met een krul bal over de keeper.

Met deze minimale voorsprong werd de rust gehaald en dat was absoluut de verdienste van de meiden B die de vele kansen van VR1 door druk en inzet om zeep hielpen. Inmiddels hadden Dian en Esther zich ook gemeld en was Monique graag bereid de meiden te ondersteunen, waardoor een volwaardige bezetting een feit was.

Met Moo achterin werd er meer vooruit gepusht en kwamen de MB1 een aantal keer gevaarlijk door. Toch was ’t een overactieve Simone die voor VR1 een actie over links bekroonde met een cross bal in de verre hoek.

Amper 5 minuten later echter werd eindelijk de inzet beloond voor de meiden doordat hun nr 2 op rechts werd bedient en vrij voor de keeper kwam en goed inschoot.

Het bleef niet lang spannend toen 2 minuten later Simone op de rebound van een pegel van Daphne niet treuzelde en alle evt hoop voor MB1 de grond in boorde door trefzeker af te ronden.

Een mooie pot voetbal, met verrassende combinaties en dieptepasses op maat van beide kanten, leuk om naar te kijken, ware het niet dat het weer ons in de steek liet, het werd na een fraaie ochtend ’s middags nat en koud. We waren daarom ook wel blij, dat er een warm onthaal in de kantine wachtte, waar de nieuwjaarsreceptie nog op de planning stond.

Daar was ’t warm, vol, gezellig en dorstig. Een prima begin van 2016. Een jaar met een aantal zekerheden, maar ook een hoop open  einden. We gaan het meemaken.

Pelikaan S VR1 – HS88 VR1; (Dian schoot de Pelikan )
Uitslag 2-3 (2-2)

 

Kwart over 9 aanwezig! Tjeemig dat is best vroeg. Dan kom je op het sportpark en je hebt geen idee dat er een hele wereld is voor 11 uur op zaterdag. Toch staan er op 3 velden al hele hordes hun kinderen aan te moedigen, die moesten dus misschien om een uur of 7 al uit hun nest?

 

Wij mochten/ moesten deze morgen al vroeg aantreden in Oostwold (Gem. Leek) om te spelen tegen Pelikaan S. Omdat het een flink stuk rijden was besloot Jeanine het laatste stukkie af te snijden alwaar ze in een soort moeras belandde. 

Met vereende krachten was de eerste teambuildingsessie van de dag een feit en raakten de beentjes al vroeg verzuurd. 

Half onder de blubber werden we in de kleedkamer verrast door een zak van Sinterklaas, waarin een heel mooie bedankbrief van het Pelikaan S bestuur voor de steun die we ze eerder in een conflct hadden gegeven, en niet onbelangrijk een vracht snoepgoed. 


Een heel mooi gebaar, maar we lieten ons nog niet inpakken…

 

Al tijdens de warming up werd duidelijk, dat je om 1 minuut op te warmen wel 5 minuten moest sporten, met deze wind al aangewakkerd op het Leekstermeer en via de A7 en landerijen ons omverblazend. De korte mouwtjes werden al ras gewisseld voor lange, hier een daar mooi afgewerkt met al dan niet paarse handschoenen.

 

Op dit kunstgras op de vlakte kon die wind het verschil maken en de toss zou belangrijk zijn. Pelikaan S won deze en riepen dat luid uit. We waarschuwden, dat dat vandaag het laatste zou zijn wat ze zouden winnen, want we waren er op gebrand om meer dan 1 reden. Het was de laatste wedstrijd voor de winterstop en konden bij winst wat plaatsen stijgen, mogelijk zelfs 3. En wat Winston niet wist maar alle anderen wel, we hadden nog een goede reden om weer eens wat te laten zien....!

 

Pelikaan koos voor wind in de rug, maar een Pelikaan houdt niet van zoveel wind, dan komen ze niet omhoog, dat vliegt niet lekker… Toch na 20 minuten werd een bal over de verdediging geslingerd, waar de aanvoerster klaar stond en 'm langs Marion roste. Klaar stond? Maar dan was het toch eh, buitenspel? Het zat me niet lekker. 20 minuten later bijna identiek, maar toen kwam een ander vlot vanachter de linie door op eenzelfde bal juist achter de verdedigers en die maakte 2-0, dat ging niet goed. Wij werkten hard, beukend op de wind, trachtend de bal laag te houden en stap voor stap testten we de verdediging regelmatig. Niet mooier kon het zijn toen Daphne een bal rechts gaf op een opstomende Dianne, die koelbloedig de keepster verschalkte met een heel fraaie lob over/ langs haar in de rechterhoek. 8 Jaar heeft ze gebuffeld, getraind, techniek bijgeschaafd en genoeg zelfvertrouwen verzameld om hier vandaag op dit belangrijke moment het verschil te maken en DER ANSCHLUSSTREFFER zu machen. We waren ontketend, Toen vlak voor rust Jacobine ook nog vrij voor de keeper kwam en niet faalde was het team zowaar euforisch.  Pelikaan S stond wel 3e heh!

 

In de rust lag Winston er plat voor om de puntjes op de I de zetten en ieder wist, dat hier nu tegen dit Pelikaan meer te halen was, er hing iets in de lucht…

 

De 2e helft voelde voor ons veel gemakkelijker met de wind in de rug. Net als vorige keer kwam hun blonde nr 4 meer mee op maar daarop waren we nu voorbereid. Op de wind konden we gemakkelijker uitverdedigen en Pelikaan S slaagde niet in het laag combineren. De hoge ballen gingen steevast via de zijlijn uit. Enkel de spelhervattingen waren lastig, hoewel, er moest door Marion nog 2 x zwaar ingegrepen worden en dat deed ze meesterlijk, met fraai grondwerk, ook Esther had een bal al van de doellijn gehaald en Monique, was in haar laatste wedstrijd de reddende engel toen Jasmin eenmaal vandaag was zoek gespeeld.

Ook hun keepster had een opleving en hield ze in de race, tot ze nog 1 foutje maakte, die door onze Maaike keihard werd afgestraft.

Koud bijgekomen van deze vreugde floot de scheidsrechter af en kwamen we er gaandeweg de middag achter, dat we op dit moment veilig staan omdat we 2 plaatsen zijn gestegen. Ik was blij dat mijn al dan niet buitenspelfehler in het begin niet had geleid tot puntverlies en durfde het Winston te vertellen..

Wat een dag, wat een genot. Tied veur McDonalds.

Volgende week zijn we een dagje vrij, die week erop spelen we het WMC toernooi in Winschoten in de zaal.

Stadspark VR1 – HS88 VR1 7-3 (2-1) Geen feest!

Er gebeuren vaak mooie dingen in ’t Stadspark.  Hadden we eerder al The Rolling Stones, Tina Turner, Dancing in the Park op die locatie, vandaag kwam HS88 VR1 op bezoek.

De helft was zo ongeveer in 1 rush doorgegaan van een feessie bij de buren (NeonSplash) de andere helft was opperfit. Maar allemaal hadden ze er zin in. Al dan niet met het verf nog achter de oren…

Het feest ging nog even door toen we na 15 minuten terecht op voorsprong kwamen door een mooie krulbal langs de keeper van Jacobine. Zo goed was hun veldspel niet we troefden ze regelmatig af. Toch maakten ze 10 min later de gelijkmaker door alerter te reageren op de rebound van een eerdere bal op de lat. Nog gedesillusioneerd van die goal was t 3 minuten later alweer raak na fraai tikwerk van Stadspark en dus was ineens de situatie geheel anders. Tot de rust bleef deze stand op het bord, maar Stadspark nam meer en meer het initiatief.

2-1 bij rust, dan is er niet zoveel aan de hand en gezien onze kansjes hoefde het allemaal geen probleem te zijn. Je moet dan wel vlot de gelijkmaker zien te maken…

Dat gebeurde niet. Al binnen 3 minuten kwam de vaardige linkerspits van Stad goed vrij en scoorde de 3-1 een poos later gevolgd door een voorzet pasklaar op een niet gedekte speelster rond de penaltystip 4-1.

Knap dat we ons dan toch nog niet gewonnen gaven, want 4 min later maakte Maaike de 4-2. Dan is t nog een lange weg en dat bleek teveel gevraagd. De koek was op, de zware nacht en geen wissels op de bank begonnen hun tol te eisen. De eerdere linkerspits kwam weer geheel vrij en 2 minuten later nog eens 6-2. Maaike stoomde nog eens op samen met Moo, ze had m beter kunnen afgeven, want miste zelf rakelings deze keer. Toch viel een bal daarna via de rug van Moo voor de voeten van Jacobine, die haar 2e verzilverde. De goalgetter van Stadspark was echter nog niet klaar en sloot af met haar 4e van de 2e helft.

Ja we scoren weer, maar deze tegenstander is niet fantastisch en het mag nooit dat ze tegen ons 7x scoren terwijl ze dat in 10 wedstrijden ervoor het maar 16x lukte.

Oorzaken? Tja de partyanimals ze stonden zeker hun mannetje, maar wellicht misten ze net een beetje de scherpte voor de 2e helft, niet geholpen door het stelselmatig hard inkomen van de tegenstanders waardoor toch een beetje murw gemaakt? Ook het ontbreken van wissels is er debet aan. Dat moeten we vooral in ons eigen team zoeken. Als we maar 12 speelsters uit 16 op de been kunnen brengen (na blessures van Jolanda en Jeanine en Nathalie in blijde verwachting) en nr 12 Simone al voor de warming up eraf moet met achillesklachten en geen meisjes kunnen meedoen, dan kun je je met 11 man achter niets meer verschuilen.

Stap voor stap gaan we ons nu voorbereiden op een volgende leuke uitdaging; Pelikaan S uit, volgende week in Oostwold (Leek) aanvang 11.00 uur!

HS88 VR1 – Lycurgus VR3 2-0 (2-0) de ommekeer?

Sommige waren nog een beetje verdoofd door het nieuws van de avond ervoor, de gebeurtenissen in Parijs. 3 punten lijken dan even een stuk minder belangrijk. De pijn werd gevoeld.

 

2 week terug hadden we op een maandagavond de koppen bij elkaar gestoken en de vingers op de zere plekken gelegd, want het ging niet zo goed als we hadden gehoopt. De kracht van dit team is gelukkig dat ze t zelf willen oplossen en de oorzaak vooral bij zichzelf durfden te zoeken. Voor ieder waren verbeterpunten te bedenken en als we daaraan gingen werken zou het team beter presteren.

Want het zat in de nuances, we lieten steeds goed voetbal zien, maar wisten net de overwinning niet binnen te harken en de laatste wedstrijden beperkten we ons tot 1 helft gelijkwaardig voetbal om vervolgens door de mand te zakken. De zaterdag erop moesten we tegen nr 2 Asser Boys maar die wedstrijd was te zwaar en kwam te vroeg voor de ommekeer, maar vandaag?

Vandaag zat het goed, er was vertrouwen, ook in het nieuwe systeem waarvoor we hadden gekozen. De eerste verrassing kwam al binnen 2 seconden uit de hoge hoed, toen de bal vanaf de aftrap werd terug gelegd op Moo die in 1 keer de bal op goal roste en die ging maar net naast, de keeper was onaangenaam verrast. Okay dit waren de plannen dus. Goed veldspel volgde en hun keeper werd al flink getest. In de 27e minuut was t Monique die een diepe hoge bal op Maaike plaatste, die de bal meteen raak schoot.  De hele eerste helft was voor ons, geen moment kwam Marion in gevaar. De verdediging loste alles al keurig op, goed geholpen door middenveld en zelfs de voorhoedespeelsters hielpen daarin mee (ommekeer?) Juist voor rust maaide Moo nog een bal lekker over de keeper en de 2-0 maakte de weg naar de thee nog  prettiger.

De 2e helft werd de stand niet verder uitgebouwd, de wissels deden het goed, maar de opgezette lijn leek er wel een beetje uit. Ze hielpen zonder twijfel mee de gemaakte voorsprong en onze nul te verdedigen en deden dat met alles wat ze in zich hadden. Daphne schoot er nog eentje hard op de lat, Simone kon 'm uit die rebound vlak voor de goal net niet goed controleren, de tegenstander stormde nog een keertje op en een paar corners aan beide zijden konden geen verandering meer brengen aan wat de eerste helft goed was neergezet; 2-0 het gevolg van de gesprekken die we hadden gehad en de verve waarmee we deze wedstrijd hadden gespeeld. En Moo, we moeten toch nog even met je praten…

De afspraken waren goed uitgevoerd, bewegen zonder bal, opbouwen langs de lijn, uit de man komen, schieten om te scoren, het was er allemaal vandaag, verpakt in een enorme dosis werklust en positiviteit van iedereen.

In de kantine was t goed toeven, de overwinning voelde goed. We werden weer gefeliciteerd, we kregen een rondje van t bestuur, lekker. Het was ook te lang geleden.

We hadden vandaag de eerste concurrent weggespeeld. Vooraf aan het seizoen hadden we bepaald dat we voor klassebehoud 20 punten nodig waren, dit obv wat we vorig seizoen in deze klasse hadden gezien. Wat dat betreft staan we nu met 10 punten op de helft met nog 1 wedstrijd te gaan voor de returns. Op schema zou je denken, maar door ons doelsaldo zullen we het zo niet redden en dat hoeft ook niet. Als je 3x hebt gewonnen en 1x gelijk gespeeld, dan hebben 2 van je directe tegenstanders het in de andere wedstrijden beter gedaan dan wij en dat klopt ook, maar we hebben nog aansluiting. Thuis gekomen toch eens de degradatieregels bekeken en daar schrok ik dan weer van. De onderste 3 degraderen rechtstreeks. We moeten dus onze opdracht aanpassen. En dat is niet een onmogelijke. Nr 9 zal de minimale eindstand moeten zijn voor klassebehoud en dat is minder ver nu dan het lijkt. Slechts 1 punt maar wel 18 doelpunten verschil is dat van ons verwijderd, dus effe winnen van nr 5 Stadspark en we liggen weer op ramkoers. Als we zo spelen als vandaag komt dat el goed 28 november om half 1 uit. 3 punten ze waren enorm belangrijk. Het verschil tussen inhaken of afhaken.

Volgende week mogelijk een oefenwedstrijd, maar een tegenstander is nog niet gevonden.

Asser Boys VR1 – HS88 VR1 8-0 (2-0) we zijn zoek gespeeld.

Het was een zware middag. Op de terugweg discussieerden we over het nieuwe asielzoekerscentrum in Kolham en de meningen waren zoals in heel NL nogal verdeeld. Wij wilden afgelopen jaar ook naar de andere betere wereld, die in ons geval de 3e klasse heette, niet als gelukzoekers, we waren er gewoon klaar mee, we hadden niets meer te zoeken in de 4e.

Vandaag stapten we in onze boten om de overtocht te wagen naar het verre Drenthe, Assen, het zou een barre tocht worden, maar we wisten waarvoor we gingen en we wisten waarvoor we moesten vechten, we willen blijven in die mooie maar harde wereld die de 3e klasse heet.

Een enkeling besloot vorige week maar niet meer mee te varen, want ze wist, dat ze met die defecte knie geen tientallen km’s meer zou kunnen lopen. 2 anderen besloten hun geluk in de andere richting te zoeken, daar hadden zij van gedroomd.  Juist voor vertrek wilde een strenge meneer ieders sieraden zien en die moesten af. Ook checkte hij de paspoorten en of ze wel betaald hadden voor deze reis. Nog maar net van wal viel Dianne in ’t water met een pijnlijk verzwikte enkel en nog voor de pauze had Theresia zich kapot geroeid en moest eraf. Ze werkten zich kapot onze meiden, vastbesloten hun doel te halen, maar ze hadden wind tegen.  2x ging t goed mis en toen viel de rust in.

Na die rustperiode laaide de storm weer op, de golven beukten tegen ons bootje, we roeiden nog wel, maar niet op elkaar afgestemd, onregelmatig, soms wel een stuk tegen de storm in, maar later elk een andere kant op en dan kom je niet vooruit. Vanaf de kust van Lesbos schreeuwden sympathisanten ons naar de kant en trokken ons aan wal. Anderen stonden klaar met water, ehbo of ondersteunden de zwaksten. Een lange voetreis naar de kleedkamers wachtte hun toen nog. Na een fijne douche besloten ze hun laatste geld bij McDonalds te besteden, er werd immers vanaf nu goed voor ze gezorgd.

Kijkend naar waar we nu staan, zullen misschien, net als bij asielzoekers mensen zeggen; ze hebben hier niets te zoeken, laat ze maar terug gaan naar waar ze vandaan komen. Maar dat gaan we niet doen, we hadden een afspraak, we hebben er een goede prijs voor betaald en zijn bereid de handen uit de mouwen te steken. Anderen vinden ons leuk en prettig en hopen dat we blijven.  Die zorgen goed voor ons en bedenken allerlei leuke activiteiten voor ons.

We hebben die moeilijke reis niet voor niets gemaakt en laten ons niet meer wegsturen, terug is geen optie. En we leven nog.

Volgende week hebben we goede kans ons aan de hele bevolking weer eens van de goede kant te laten zien en dan kijken ze wellicht weer heel anders tegen ons aan. Dan wordt om half 3 een nieuwe bus uit Groningen verwacht.

 

We rijden langs Kolham;”welke loods is het eigenlijk? Ja daar brand licht, jeetje ook niet echt gezellig? Wat moeten die mensen wel de hele dag? De bewonersbijeenkomst was rustig en vriendelijk verlopen, de grote politiemacht hoefde niet op te treden, wel werden ook hier alle pasjes gecontroleerd. Komen hier ook alleen mannen? We hopen het niet. Het zal wel nog veel drukker worden bij de Jumbo en de Action in Martenshoek. Oh we zijn weer terug bij de kantine. Een prettig weekend en  tot maandag heh!”

…….het ontbrak mij vandaag aan inspiratie voor een boeiend wedstrijdverslag. Ik had geen zin om 8 doelpunten van de tegenstander in geuren en kleuren  te omschrijven en tja we wisten het ook effe niet meer. Een gezegde luidt;  Verliezers hebben een excuus, winnaars een plan, sorry vandaag kan ik daar dus niks mee, we hadden een plan en geen excuses, of zou t duiden op waar we aan het eind van de competitie staan? Vast, klassebehoud, want iedere week hebben we een goed plan en werken we hard, dus dat zal zich uitbetalen. Daar ben ik zeker van. Volhouden dames!!......

Update;

Jeanine heeft moeten stoppen ivm knieproblemen. Heel veel sterkte en we hopen dat je nog sterker terugkomt. Bedankt voor je sterke optredens.

Marijke is een eigen zaak gestart;  Mov’Fit. We willen haar bedanken voor de jaren dat ze onze verzorgster en warming-up trainster wilde zijn.  Monique zal haar daarin steunen en heeft aangegeven het na de winterstop rustiger aan te willen doen en te stoppen met voetbal. We betreuren dat laatste maar respecteren haar keuze en willen ook haar bedanken voor haar jarenlange inzet voor t team

Opende VR1 – HS88 VR1 6-0 (3-0)  onze eigen halloweenparty.

 

Het liefst wil ik een positief verhaal schrijven, maar t valt niet mee.

 

Want moet ik t dan gaan hebben over al die doelpunten van de tegenstander, hun mooie loopacties beschrijven, of liever al die schoten op hun goal die stuk voor stuk in de armen van de keepster belandden? Het plan, de strategie die niet werkte? Daar heb ik nu effe geen zin in. Ik wil t vergeten, want ik snap t niet meer, we snappen t niet meer.

 

Toch heb ik genoten.

 

Genoten van de serene stilte in de kleedkamer na de evaluatie van de eerste helft. Pure stilte…. Minutenlang. Dat was de spiegel, de spiegel die ieder zich in stilte zelf voorhield en wie er in keek zag eigenlijk maar 1 ding; onmacht ….

 

Genoten van de peptalk ook van Dian met de macht der wanhoop en van Marion vlak voor de 2e helft, maar vooral die stilte. Dit hadden we niet eerder zo gevoelt.

 

Ja het was stilte voor een storm, ze wilden zich nog laten zien onze dames, een spervuur op hun goalie, maar geen goals. Een half uur misschien wel 70% balbezit, maar jezelf niet belonen, wel fouten maken en die worden afgestraft. Dan lig je op de slachtbank en creëer je je eigen halloween party.

 

We weten het even niet meer, tijd voor bezinning. We gaan samen op zoek naar de oorzaken en smeden een teambreed aanvalsplan.

 

Dat moet ook wel, want volgende week wacht nr 2 Asser Boys op ons, om half 3. Dan moeten we er weer staan.  

Knickerbockers VR2 - HS88 VR1 beker 6-0 (1-0) 

Als je deze uitslag ziet en er niet bij was, dan kun je alleen maar denken, wat een walk-over.  Toch doet deze grote uitslag geen recht aan wat daar werd neergezet. De schare toeschouwers die was meegekomen kon met eigen ogen zien, dat onze meiden niet van plan waren zich door een nr 2 uit de 2e klasse zomaar even aan de kant te laten zetten. Ze hadden immers een reputatie in de beker....
Met verve werd geprobeerd om kansen te creëren en het viel reuze mee dat TKB niet sterker was dan wat ze hier lieten zien. Tuurlijk hun veldspel was beter, mooi te zien hoe ze het spel konden verplaatsen en af en toe iemand snel lieten opkomen door de as, maar wat knap hoe wij met onze felheid duel op duel wonnen en het doel schoon wisten te houden. 35 minuten lang lukte dat, maar toen vloog ie er toch in. Even leek het dat we de gelijkmaker voor de pauze nog wel zouden maken, maar een dijk van een keepster stond 20 mtr voor haar goal gewoon een extra laatste man te wezen en liet zich niet ringeloren.
Dit seizoen was t al een paar keer gebeurd, dat we direct na de rust een goal om de oren kregen, maar dat wisten we nu te voorkomen.
Met een uur op de klok, kwam hun aanvoerder mee naar voren om een hoekschop simpel in te koppen en vanaf dat moment werd t lastiger. De energie raakte langzaam op en bij TKB begon het echt te draaien. En niet zonder succes.
Na het laatste fluitsignaal van de goed fluitende hr Bredeweg (toevallig m'n sportarts bij 't UMCG) kregen we terecht de vraag van hun aanvoerder en de scheidsrechter hoe t kwam dat we onderin de 3e klasse stonden. We deden het beter dan veel tegenstanders uit de 2e, we hadden een plan, we hadden beleving. Mooi om te horen.
In de kantine van TKB waren we vooraf niet echt gastvrij ontvangen, wel grappig ze hebben daar een deur naar de bestuurskamer en ik met m'n domme kop, wil daar naar binnen. Alleen zit er niets dan een muur achter. Een geslaagde studentengrap, zullen we maar denken. Om eerste reden zochten we nadien dus maar de kantine van het zernike sportcentrum op en dat was een verademing: 't leek warempel van der Valk wel, dus werd er driftig besteld gegeten en gedronken en konden we toch weer goed afsluiten.

Zo, dus ons bekeravontuur zit er op, een beetje kort dit keer, maar dat vinden we niet erg!
Nu kunnen we op de vrije zaterdagen lekker oefenen en ook eens onze nieuwe zuidbroekster dames inzetten in een wedstrijd, die alsmaar trainen en ons trouw supporten Ook bij hun kriebelt het om weer eens in een echte wedstrijd de krachten te meten. Dat kan binnenkort.
Maar eerst volgende week, dan spelen we om half 3 uit tegen Opende. 
Ben jij er bij?

Bedum thuis op Super Saturday 0-3 (0-0), maar knap gevoetbald!

 

Eens even kijken of we er een super zaterdag van konden maken vandaag.  Bedum stond 2e maar de uitslagen waren nooit megagroot, wij stonden 3e van onderen maar alle teams liggen erg dicht bij elkaar. Wilden we wat bereiken dan moest er hoe dan ook heel hard gewerkt worden vandaag.

 

En dat gebeurde, de gehele 1e helft deden we beslist niet onder voor ze, we hadden de meeste kansen, we waren gretiger in duels en de combinaties waarop zo getraind was werden gemaakt.Bedum kwam geen moment in de wedstrijd.  Dat we in de rust nog op 0-0 stonden was een zegen voor Bedum.

 

Hoe zuur is het dan weer als nog geen minuut uit de kleedkamer die bal er bij ons toch weer invliegt, niet de eerste keer dit seizoen.  Moeten we maar stoppen met de meiden te prijzen in de rust voor t getoonde spel met onterechte euforie als gevolg en blijkbaar te veel voldoening te vroeg in de wedstrijd?  Wat het ook is, de 2e helft liet een ander beeld zien en we lieten Bedum in de wedstrijd komen. Uit een corner werd ingewerkt, maar Lisa redde op de lijn. Uit de rebound werd alsnog gescoord vanaf de 16. Wij kregen ook kansen, maar maakten ze niet. Er werd nog steeds hard gewerkt en gecreëerd, maar steeds was ’t buitenspel, of redde de keepster Bedum van de gelijkmaker. Bedum scoorde 25 minuten verder wel weer uit een crosspass die goed werd vervolgd We begonnen aan een flitsend slotoffensief met verse krachten van de bank met maar 1 doel; hun doel. Die werd ook nog gevonden door Maaike, maar afgekeurd. 5 minuten voor tijd maakte Bedum aan alle illusies een eind. Een bal werd door ons maar niet weggewerkt en daar wist hun nr 13 wel raad mee. Ze maakte haar 2e doelpunt van vandaag.

 

Toch waren we niet geheel ontevreden. Sommige speelsters wel, maar persoonlijk had ik er vrede mee, trots op de verbeteringen die onze meiden laten zien  en onze gretigheid. Wederom werpen de trainingen hun vruchten af, de strategie had ook gewerkt, hun vleugelspelers pareren met snelle backs, hun spits in de sandwich.  Die probeerde nog wel door 3x te gaan liggen om een strafschop te forceren, maar daar trapte fluitist Colijn niet in. 0-3 was de uitslag alleen kon Colijn zijn zaakjes niet afronden omdat een overijverig iemand het wedstrijdformulier alvast maar had verstuurd. En hoe ‘t dan met die gele kaart voor Bedum moest? Vreemd..

 

Er gebeurden vandaag meer heel vreemde dingen en sommige wil ik liever niet weer meemaken, maar wat heerlijk was waren de hamburgers en de vele drankjes en de lekkere muziek nadien. Want verloren of niet, een Super Saturday laten we ons niet afpakken. Daar sponsorden The Knickerbockers zelfs nog een vat bier, hun regel bij verlies.  Ik hoop dat ze nog vaak gaan verliezen.

 

Wij mogen volgende week aantreden voor de beker tegen The Knckerbockers VR2  die t goed doen in de 2e klasse Ze staan op de 2e plaats. Zou dat net zo gezellig worden? Aanvang 12.00 uur, ben je erbij?

VAKO uit 5-1 (3-1) HS VR1 verliest van zichzelf maar sluit goed af.....

Wat gek, van sommige teams kun je nooit winnen. We waren niet van  plan te verliezen, maar soms is t net of het maar 1 kant op kan en dat is waar je niet heen wilt, net als wanneer je  te hard met je auto door een bocht rijdt en niet tegen die ene boom wilt knallen. Wat gebeurd er dan? Je let alleen maar op die boom en t kan maar 1 kant op. En wat moet je doen om die botsing te ontwijken? Daarheen sturen waar je eigenlijk naartoe wilt. 
Wij reden vandaag tegen een dikke eik die VAKO heette, niet eerder wisten we te winnen, maar het zou nu anders gaan, zo was beslist.
Dat plan leek te lukken toen we na een kwartier door Jeanine werden verwend op een mooie afronding van een meesterlijke crosspass van Jasmin.
Vako was toen al een paar keer gevaarlijk voor onze goal geweest, maar dit doelpunt gaf wat rust.
Niet lang want een kwartiertje later werd een Vriezin niet gestopt en mocht doorlopen en scoorde de gelijkmaker. Vlak voor rust cashte het thuisteam alvast door nog 2x raak te schieten. Een domper op een slecht moment. 
We kwamen niet goed uit onze man, benutten de ruimtes slecht, zochten te snel de lange bal, in tegenstelling tot VAKO die goed combineerden en fysiek niet onder deden voor ons. Een pittig duel maar goed geleid.
Een ruime sterke bank kon wellicht nog zorgen voor nieuwe impulsen. Die kwamen er ook wel, onze corners waren gevaarlijk goed, maar Jolanda liep m net niet over de lijn, toen belandde hij nog op de lat en we misten net dat beetje geluk, of dwongen t niet goed af. Net al vlak voor rust vielen er uit een slotoffensief van VAKO wederom 2 goals (90e en 93e minuut) en moesten we constateren, dat we mn van onszelf hadden verloren, we hadden t effe wat minder vandaag en VAKO had t net even wel, ze speelden goed en wonnen  verdiend.
Maar net zoals bij de F-jes de slotpenalties een slechte wedstrijd kunnen doen vergeten, had bij ons een teambuildingsessie bij EscapeRoom Harkstede, voorafgegaan, door een heerlijke wokmaaltijd bij Restaurant Colijn 's avonds een helende werking en konden we snel vergeten. Organisatie en Jan & Bonita bedankt. 
Volgende week thuis de ex club van Arjen Robben op bezoek op Super Saturday om half 3. Kom je kijken hoe onze vrouwen zich hebben hersteld en revancheren?
Welkom.

Glimmen thuis 4-3 (3-1) Tik-Tak-Boem

 

Ze groeien iedere week onze vrouwen en dan heb ik t niet over de kilo’s. Eentje groeit inmiddels harder dan de rest, maar dat is volgens plan, zij en de rest trainen dat t een lieve lust is. Wekelijks werken we aan de laatste dingetjes en we zijn bijna waar we willen zijn. De laatste keer maakten we de dienst uit tot een kwartier voor tijd en gaven het dan weg, ervoor konden we de spitsen niet bereiken en werden we op onze eigen helft gedreven. We trainden deze week om die laatste zaken goed te krijgen en niet zonder resultaat.

 

Glimmen stond met dezelfde punten en 1 doelpunt meer voor precies boven ons en eerdere uitslagen deden vermoeden, dat er met wat aangepaste tactiek veel te halen kon zijn….

 

En dat halen deden we zelfs al heel snel, want met slechts 7 minuten op de klok kreeg Maaike van Jacobine de bal al panklaar gepresenteerd en scoorde. Na 4 minuten gevolgd door een bal die van ver door Jacobine in het doel werd geschoten.  Jammer en onnodig was het dat weer 3 minuten later een Glimmer deerne met een solo zo door ons centrum mocht zigzaggen en de 2-1 maakte. Weg riante voorsprong, weg comfortzone denk je dan. Maar succes dwing je af, want wanneer je veel rond en in de 16 van de tegenstander acteert, gaat er daar ook wel eens iets mis, zoals een handsbal. Scheidsrechter Colijn kon niet anders ddan een strafschop geven en Jacobine weet daar wel raad mee. 20 minuten op de klok en al 3-1, lekker!

 

We kwamen weer sterk uit de kleedkamer na rust maar doelpunten bleven uit ondanks veel kansen. De voetbalwet is dan vaak, dat ie aan de andere kant zal vallen en dat gebeurde ook. Pain in the ass van Eva, nr 6 bleek niet te stoppen en maakte de 3-2. 10 minuten verder gaf Daphne echter  alweer een prachtige crosspass op Jeanine die met een sliding de bal in de korte hoek wurmde en net niet houdbaar voor de keeper was. 4-2 Nu zouden ze wel gebroken zijn en wij scoorden nog een afgekeurde goal wegens vermeend buitenspel, maar toch was t weer nr 6 die ditmaal randje buitenspel weer doorbrak en de 4-3 aantekende. We hadden echter geleerd van onze fouten, bleven in de zone’s bleven de spitsen bedienen en creerden nog meer kansen.

 

We waren de terechte winnaar vandaag, we hebben hier naartoe gewerkt en zijn beloond met feitelijk 6 punten, want staan nu boven Glimmen.

 

Mocht het volgende week weer lukken tegen (en at is echt zo VAKO uit, altijd lastig) dan kunnen we ons weer in t linker rijtje nestelen. We zijn op stoom, we zijn compleet, we kunnen een nieuwe troef inzetten. Laat het geen zware bevalling zijn. Ben jij erbij? Vako, Vries half 3 komende zaterdag!

Oostenburg VR1 –HS88 VR1 3-3 (2-2) We waren zooo dichtbij....

Een dagvullend programma stond ons te wachten. All the way to the middle of all places; Oosterwolde Friesland, Heitelan van de familie Stroop en dat mochten we weten….

Vertrokken om 10 uur en terug om 4 uur, dan mag je niet met lege handen naar huis, we kwamen voor de punten.

Toch waren het de gastvrouwen die al na 10 minuten profiteerden van een positiefout van onze centrale verdedigers en vrij op de keeper niet faalden. Een streep door de rekening? Gelukkig niet want het duurde maar 4 minuten toen onze aanvallers combinerend opstoomden en Maaike in scoringspositie brachten. 1-1 dat gaf weer wat lucht. Na weer een kwartier hadden we geluk dat een schot of voorzet van Jacobine onder de keeper kwam die erover rolde en de bal verdween tergend langzaam juist over de streep, net genoeg om tot goal verheven te mogen worden. Van deze voorsprong mochten wij dan weer niet lang genieten toen een schot dwars door de as van richting werd veranderd door een eigen speler waardoor Marion op t verkeerde been kwam en niet kon keren. 2-2 en het was rust.

We moesten met t koppie blijven voetballen dan kwam t goed. Dit keer werden nl de spitsen wel bereikt, wat vorige week niet lukte. De verbinding van achter- naar voorhoede vroeg wel veel van onze middenvelders. We merkten echter al de hele wedstrijd dat Jeanine weer meer in haar rol kwam, die we de laatste tijd een beetje hadden gemist. Ze bood zich meer aan en liet weer rushes zien. En dan dwing je wat af; in dit geval een klutsbal met de keeper die door haar snelheid in haar voordeel uitpakte en recht in de goal gestreept kon worden.  Nog 1 verse kracht kon worden ingebracht om het einde te halen, maar Oostenburg bracht een extra spits in waarop we moesten anticiperen. Dat werd een paar keer erg gevaarlijk en het dwong ons terug op onze eigen helft. De spitsen werden niet meer gevonden en paniekvoetbal was t gevolg. Dan is 10 minuten te lang zo bleek, want wat niet hoefde en mocht gebeurde toch toen rond onze 16 een speelster hardhandig werd gevloerd. De vrije trap werd perfect genomen over de muur, over Marion en t was weer gelijk.

We hebben ons middenveld opgespeeld en mentaal zakten we het laatste kwartier door t ijs. We zijn er bijna. Ik reken op volgende week.

Die goal kost ons 1 plaats op de ranglijst maar dat kunnen we al volgende week weer goedmaken, want dan kunnen we thuis aantreden tegen de ploeg net boven ons; Glimmen VR1 om half 3. Ben je er ook?

Leuke meiden trouwens die Friezinnen, gezellig, ouwe jongens krentebrood 

HS88 VR1 - Pelikaan S VR1 1-4 (1-0)
We moeten nog een beetje wennen….

 

Ja we moeten nog een beetje wennen aan die 3e klasse.

 

Daar zijn geen slechte ploegen. Daar zijn wel goede ploegen. Maar nergens krijg je de punten cadeau.

 

Dat merkten we vandaag ook weer tegen Pelikaan S uit Oostwold. Een taai team kwam op bezoek.

 

We hadden ze ooit eens gepakt op een toernooi bij GVAV maar die wedstrijd duurde maar een half uur. We kenden ze nog een beetje en er was niets veranderd hoor aan dit sterke team.  Zij liepen echter aan tegen hetzelfde waar wij vorige week mee te maken hadden; ze kwamen wel door, maar de schoten troffen geen doel doordat er altijd nog wel weer een pootje tussenkwam.

 

Ze waren sterker en dat trok een wissel op de verdediging en middenveld. Toch tegen de verhouding in had Maaike maar 1 kansje nodig, een foute uitgooi van de keeper werd onderschept en evenzo snel achter de goalie geprikt en we gingen zowaar met een voorsprong de rust in, dat was wel lekker.

 

 

 

Maar het piepte en kraakte, een ongeorganiseerde chaos was het geweest, slechts ons karakter en positieve houding naar t team hield ons op de been, We kwamen echter geen moment aan voetbal toe. Of toch nog 1 keer toen Jeanine een uitgelezen kans op een 2-0 toch net rakelings over knalde. We kregen het niet cadeau en al rap werd de gelijkmaker gescoord. We hadden een sterke bank en alle energie werd ingezet om het tij te keren, maar weer 2 frommelgoals maakten aan deze droom vandaag een einde. Toen een inzet uit een corner werd gekeerd maar alsnog voor de voeten van een Pelikaan kwam was het inmiddels 1-4 en dan kun je zien, dat we t op dit moment precies 1 helft volhouden . We kwamen de 2e helft eigenlijk niet meer door, Jacobine en Maaike werden niet meer bereikt en als wel, dan liepen ze steevast op tegen een cordon van verdedigers. Ze hebben het goed gedaan die Pelikanen.

 

Wij ook hoor, maar dan op een ander vlak; we steunden elkaar, we waren een team en dat is winst vergeleken met de vorige week. We groeien wel, maar we moeten nog even wennen…. Dat we t nooit cadeau zullen krijgen.  Veel trainen en naar elkaar toe groeien, dat is wat nodig is. Incasseren is leren. We zijn dat een seizoen niet gewend geweest, maar we leren ermee omgaan. We vliegen de wedstrijd aan als ware kampioenen, dat lukt ons precies 1 helft, maar nu door!

 

Van de komende 3 wedstrijden verwachten we toch zeker dat we er 7 punten uit moeten kunnen pakken, daar gaan we dus voor. Kom jij dat zien? Dan mag je volgende week all the way to Friesland, Oosterwolde, dan spelen we om 12.15 uur uit tegen SVO J.V. Oostenburg VR1.

 

Trije punt’n, ’t gjit oan!!

Gorecht Vr1 – HS88 VR1 2-1 (0-0) 
Where did it go wrong?

We waren voorbereid op een gelijkwaardige tegenstander.

Zij waren net als wij gepromoveerd als eerste uit de vierde klasse, ze hadden nipt verloren van Stadspark, vorige week, wij hadden er wel eens van gewonnen, dus naar verwachting zou degene die met de meeste bezieling de wedstrijd aanvloog wellicht de punten pakken.

We wilden op zoek naar een zwakke kant van Gorecht, maar die was er eigenlijk niet. Een sterk kruis op beide assen hield een verder matig team goed in ’t gareel.

Veel strijd op het middenveld, bij ons kwamen ze niet door de verdediging, geleid als een baas door gastspeelster Judith van MB1 bij afwezigheid van Melanie.

Veel ziekte trouwens bij ons wat veel van de regie had gevraagd, naar de wedstrijd toe moesten achtereenvolgens Melanie, Lisa en Nathalie, alsook bijna Marion door ziekte afhaken. Wat is het dan lekker dat je als vereniging kunt bogen op een volwaardig meidenteam erachter, die je graag helpen.

Wij kwamen regelmatig door, een keer of 8 maar men dreef onze aanval steeds naar de kant en de schoten kwamen niet aan of werden gestopt door de goede keepster. Dat niet scoren gaf toch wat wrevel. Op het veld werd t gezocht in het matig aansluiten en het niet scoren gaf wat frustratie.

We gingen daarom niet happy de kleedkamer in, maar het feit, dat we eigenlijk geen kans hadden weggegeven, deed ons vertrouwen, dat we “met de neuzen weer dezelfde kant op” snel Gorecht konden breken. Judith moest werken en werd vervangen door Monique als laatste man, Eline van MB1 nam de linksbuiten positie in.

Na 2 minuten al viel een bal in een kluts verkeerd en kon Gorecht opstomen. Onze verdediging kon niet meer achterkomen en we stonden met 1-0 achter. Een domper(tje) die niet goed binnenviel bij ons. Maar we gaven nog niet op want direct erna hadden we een megauitbraak van Maaike, Jacobine en Eline op 2 verdedigsters, maar ook nu ging ie rakelings naast.

Dat was t hele beeld van de wedstrijd, we creëerden wel, maar beloonden onszelf niet.  Toen ook een te slappe terugspeelbal niet haalbaar was voor Marion en er een 2e goal uitviel waren een paar gebroken en gingen er koppies hangen. Tegen onszelf  voetballend vooral sleurden en trokken we de ballen over de middellijn, zoekend naar dat ene gaatje.

Met de moed der wanhoop knalde Jasmin in de 88e minuut nog maar eens een hoge bal richting de goal en de keepster viel met bal en al achteruit in de goal. Een goaltje om de eer te redden, maar blij waren we niet toen kort erna het fluitsignaal klonk. Het voelde als een fikse nederlaag en het team was uit elkaar geslagen. Veel meningen weinig ideeën.

Mn de jongste speelsters lieten zich vandaag erg goed zien, werklust gretigheid positioneel goed en mondje dicht. We kunnen er een voorbeeld aan nemen.

We weten  nu wat werkt (zie vorige week) en wat niet werkt (zie boven). We leren onze lessen  en stellen bij. Het is een reis met een doel met af en toe een hobbel. We struikelden, maar zijn niet gevallen. 2-1 In normale doen was t andersom geweest.

We staan nu 6e

Next week;  Pelikaan S thuis om 14;30 uur. Ben je erbij? 

HS88 VR1 - Helpman VR1 (Competitie)
Hadden we onze lessen geleerd van vorige week, waar we door eigen fouten het initiatief hadden weggegeven aan Fit Boys en jammerlijk verloren? 
Jazeker; precies op tijd kwam deze waarschuwing hard bij ons binnen en dat het roer om moest hoefden we niemand toen te vertellen.

En vandaag stonden ze er hoor. Tjongejonge wat een team, wat een onneembare vesting trof Helpman hier aan. 
Niet gehinderd door enige geschiedenis in de 3e klasse de afgelopen jaren traden ze met hun eigen spel aan tegen de nr 7 van vorig jaar met kampioensambities. En met de intentie om hier eens even met elkaar de punten te pakken om zelf dit seizoen vol mee te mogen doen en niet slechts toeschouwer te hoeven zijn. 
Als je namen noemt hier vandaag dan doe je anderen te kort, want echt iedereen steeg boven zichzelf uit, een lust voor het oog van toeschouwers en staf.
Als je t hebt over "bokje voor elkaar staan", dan was dit t schoolvoorbeeld. Ieder voelde zich gesteund door de ander, ook als 't fout ging. 
De 1-2, waarbij het voorreageren op de mogelijk te veroveren 2e bal alertheid en overzicht vereist en variatie in opbouw waren speerpunten en werden zeer goed uitgevoerd.
3-1 voor in de rust (1-0) (1-1)(2-1)(3-1) gaf een goed gevoel, maar we konden nog niet achterover leunen en de tegenstander wist dat ze zouden moeten gaan werken en deden dat dus ook!
Vrij snel werd 't nl 3-2 door een eigen fout, gelukkig volgde toch nog de 4-2, broodnodig want vlak voor t einde werd warempel alsnog "der anschlusstreffer gemacht".
Billenknijpend naar t einde, maar de punten in de pocket.  Poeh wat spannend.
Volgende week uit naar Gorecht om 15.30 uur.
Zij verloren dit weekend met 2-1 van Stadspark. Kom jij weer kijken?

HS88 VR1 - Fit Boys VR1 (Oefen)
29 augustus 2015
De laatste test voor de competitie was geplanned tegen angstgegner Fit Boys die ons al vaker van de prijzen had afgehouden. Nu echter traden ze aan met een uit Fit Boys en vv Beilen nieuw samengesteld team, met ook nieuwe MB en MA meiden van vorig jaar. 
Je verwacht dan dat die elkaar nog niet zo goed zullen vinden en de opdracht was dan ook om hun in de opbouw te storen en in eigen opbouw te varieren. We konden gebruik maken van de nieuwe meiden Marjolein en Nicole die al een poosje met ons meetrainden en die lieten zich goed zien vandaag.  
Eerst wat rommelig maar al vrij snel werden we meer tevreden over het getoonde spel en mn de opbouw. Dan is t een domper wanneer na 10 minuten al de tegenstander door een fout van ons zomaar mag scoren uit een uittrap die niet goed valt, helaas. Er is dan nog niets aan de hand. We bleven creeren en dan dwing je wat af. In dit geval een vrije trap op 25 mtr van de goal en daar wist Jacobine wel raad mee, want ze had gezien hoe groot (of beter, klein de keepster was. Ze krulde'm er mooi achter.
Daphne, altijd creatief kreeg al best snel last van haar blessure en kon de pauze niet halen. 
Er op en erover moet Nicole gedacht hebben, want er leek extra adrenaline vrij te komen, vol vuur veroverde ze de bal, verloor m weer een pakte m weer, gevolgd door een rush richting goal en ze schoot voor rust de 2-1 in de touwen. Alleszins een terechte ruststand.

Koud uit de kleedkamer werd een bal zwak en geremd door t hoge gras teruggespeeld op onze keepster. Hun spitsen waren al snel en nu ook bijzonder scherp. Eentje kreeg haar been ervoor, de bal raakte in een kluts en viel ongelukkig de goal in en t was weer gelijk.
Dat trucje, doorlopen op de keeper en verdedigers deed ons wankelen. Toen een korte corner ook nog vanaf de 16 werd ingeschoten leken we gebroken en was de organisatie zoek. Ook de 2-4 viel nog door een fout in de opbouw en de alertheid van hun snelle spitsen en het was voorbij.
Vergeten en weer doorgaan? Nee dit was een wedstrijd waaruit we juist voor de  competitie onze lessen moeten leren. We hebben het laten gebeuren, op ons afgeroepen. Terug in de organisatie als t even tegen zit. Vandaag mocht het nog, vandaag kon 't nog. We voelden waar t mis zat. 
Dat gaat volgende week heel anders, thuis om half 3 tegen Helpman VR1, vorig jaar als 7e geeindigd in de 3e klasse, zeg maar de middenmoot, waar wij ons willen nestelen.
Kom je kijken?


HS88 VR1- HFC15 VR1

14 augustus 2015
Vandaag stond de oefenwedstrijd tegen HFC 15 uit de 4e  klasse (2e geeindigd) op het programma. Ze hebben kampioensambities en een aantal ervaren dames uit de 3e klasse in hun gelid. 
Ze lieten direct zien waar ze voor kwamen, er moest hier wat neergezet worden. Ze zetten direct flinke druk op onze helft en dat riepen we ook wat op onszelf af door verkeerde keuzes bij t uitverdedigen.De omschakelingen gingen ook niet zoals we graag wilden. Noodgedwongen positieinvullingen maakte dat we niet allen in onze comfortzone zaten en na 10minuten waren het de gasten die met 0-1 voor kwamen. 
Ze bleven drukken maar ook wij creeerden het een en ander. Daphne mocht een corner nemen en plaatste die keurig op Maaike die de gelijkmaker op t bord bracht.
Na de rust kon Daphne de bal weer meegeven met Maaike, die ook nu niet faalde en de 2-1 langs dde keeper schoot.
Danielle die  het spel terugbracht, sleurde en trok en beloonde zichzelf na een eerder mislukte poging door na een actie hard in de korte hoek te knallen.
We zongen de wedstrijd uit, maar moesten voor behoud van de voorsprong nog wel ff flink aan de bak. 
Hard werken werd beloond en de 3-1 bleef op t bord. 
Al met alle een goeie repetitie, een week voor de eerste bekerwedstrijd tegen ex 2e klasser Sc Angelslo. Volgende week uit om half 3, Sportpark Meerdijk Noord, Emmen.
PS check de foto,s van fotograaf Jan Lenting hier;
 https://picasaweb.google.com/115750515310916546728/HS88VR1HFC15VR1?authkey=Gv1sRgCLKt1s252eaTiwE#




HS88 VR1 komt goed uit de startblokken tegen Sios 

8 augustus 2015.
Na een week trainen stond de eerste oefenpot al geplanned op 8 augustus.
Het team was met moeite samengesteld door de vele vakanties, maar de redding kwam van een 3tal gastspeelsters die ons mogelijk komen versterken, waardoor ook de bank deels bezet kon worden. Niet ieder zou immers de volle 90 minuten kunnen volstaan.
Ja ze kwamen tegen deze ex 3e klasser Sios goed uit de startblokken want door goals van Maaike (2x) en Jacobine kwamen we met 3-1 voor te staan.
Dat we er nog niet zijn en nog niet compleet zijn bleek na 90 minuten toen er 3-5 op t scorebord stond. 
De krachten waren niet goed verdeeld en het nog niet goed op elkaar ingespeelde team was daar debet aan. 
Geeft niks, de kop is eraf, we weten de goal weer te vinden en hebben er zin in. 
Whats next? Volgende week thuis tegen HFC15 

HS88 VR1 levert prima prestatie bij 3e klasser VAKO
Afgelopen zaterdag traden onze meiden aan tegen VAKO  een angstgegner van weleer, waar we nog nooi zonder verlies van waren weggekomen.
Ze staan zelfverzeker op een 7e plek in hun 3e klasse, dus dit leek ons een prima oefenpot om te zien, waar we staan, of we klaar zijn voor dat wat we al het hele seizoen zo graag willen, een stabiele 3e klasser.
Ze waren taai die VAKO vrouwen, gewend om met de poten in de klei te staan, ervaren in het kantelen en combineren en slim in het steeds vooruitsturen van speelsters door de as.
Maar wij waren beter, flamboyanter, strijdlustiger, we gingen voor iedere bal en Vako had t er lastig mee. Het meest vielen vandaag op de verdedigers Dianne Bierling, die onophoudelijk en onvermoeibaar stoten bleef uitdelen en Melanie de Boer, die na langurige aanwezigheid als laatste vrouw de leiding nam en alles repareerde wat nog doorkwam, alsof ze nooit was weggeweest.
Simone Stroop, was als een wesp die niet was weg te slaan en Eva wist steeds het middenveld op maat te bedienen, die vervolgens met prachtige combinaties de spitsen lanceerden en torpedeerden.
De voorste linie werkte als een paard, maar het liep vandaag net iets minder, of ze maakten verkeerde keuzes, of het geluk zat even niet mee, of ze werden al dan niet terecht afgevlagd (en daar was 1 "hele vieze" bij....), waardoor ze diverse keren van scoren werden afgehouden.
Wat overbleef na 90 minuten was een knappe 0-0 waar het proefde naar meer. 
Een zeer nuttige pot in de opmaat naar het komende programma.
Volgende week spelen we thuis om 14.30 uur tegen Siddeburen, als de winter ons goed gezind is. 

De helft van de dames had nog voldoende energie over en geen last van spierpijn om een dag later in Bottrop nog even de skieen onder te binden;




4-feb; 
Komende zaterdag oefent HS88 VR1 in VRIES uit tegen 3e klasser VAKO VR1. Aanvang 14.00 uur


10-12-2015 Oefenpot tegen Groninger Boys uit;
Deze week was de beurt voor het afzeggen aan Middelstum, hoe fijn. Op de valreep wisten we een oefenwedstrijd te regelen met Groninger Boys.
Het was voor HS88 een slechte pot, die uiteindelijk door klasseverschil wel werd gewonnen met 3-5, met 4 goals van Daphne en 1 van Jacobine

HS88 VR1 Opende VR1 19 november; 7-0 (2-0)
zie het verslag hier;  http://www.hs88.nl/243/wedstrijdverslagen/?sznid=4

HS88 VR1 wint Lycurgus Cup C toernooi
Door een 1-1 gelijkspel tegen Groninger Boys, een 3-0 overwinning op Lycurgus, 6-0 winst op Unicorn en na een pittige eindstrijd ook toch een overwinning op Middelstum, mocht HS88 zich overtuigend kampioen van haar poule noemen.
Een mooie graadmeter voor het volgend jaar en een prima afsluiting van dit jaar.




29 augustus 2015 Aanvang 11.00 uur; HS88 VR1 - Fit Boys VR1
Uitslag 2-4

15 augustus 2015 Aanvang 14;30 uur; HS88 VR1 - HFC 15 VR1 
Uitslag 3-1

8 augustus 2015 Aanvang 14.30 uur; HS88 VR1 - SIOS VR1
Uitslag 3-5

• Uitslagen