Cookie beleid HS'88

De website van HS'88 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Een "unieke ervaring" en een extreem lange (110 minuten durende) voetbalmiddag voor het 4e

Een "unieke ervaring" en een extreem lange (110 minuten durende) voetbalmiddag voor het 4e

Mamio 7

2 - 2

HS'88 4

Competitie

Mannen zaterdag, 4, 6e klasse T

Datum

19 november 2016 16:30

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 19-11-16
Vandaag speelde het vierde de inhaal wedstrijd tegen Mamio 7.
De wedstrijd stond in eerste instantie ingepland voor 17 September maar waarschijnlijk zat een groot deel van de selectie van Mamio toen nog in het buitenland (of op vakantie of op familie bezoek).
De wedstrijd stond gepland om 16.30 waarschijnlijk omdat ze maar twee velden hadden, en een overvol speelschema.... nou, niets bleek minder waar.
We vertrokken om 15.30 richting Paddepoel en hadden op dat moment
nog geen van allen ook maar kunnen bedenken hoe krankzinnig
deze middag zou verlopen.
Toen we tegen even voor 16.00 bij het sportpark van Mamio aankwamen troffen we er namenlijk helemaal geen overvol sportpark aan. maar een leeg kunstgras veld. (dan hadden we dus net zo goed eerder kunnen spelen).
Na in de kleedkamer de opstelling te hebben besproken
begonnen we aan de warming-up.
En ook de spelers van mamio betraden op dat moment de kunstgrasmat. 
Een minuutje later dan gepland (de verlichting moest nog even aan, en de scheidsrechter moest zijn bontkraag nog even aan zijn jack ritsen) begon de wedstrijd.
Het eerste kwartier ging het redelijk gelijk op, en was ook de kansen verhouding
over en weer in evenwicht.
Het bleek al snel dat Mamio een paar leuke (zoals in de volksmond wordt aangeduid)
"Tropische verassingen" in de ploeg had, die prima konden ballen, en een aantal malen gevaarlijk konden schieten. Maar gelukkig voor ons waren de meesten
nogal wat "Bal verliefd" en verdwenen de meeste van hun schoten over en naast. 
Of werden ze professioneel uit de goal gewerkt, door een (en dat moet gezegd) uitstekend keepende Marco Strijker. 
Uiteindelijk is het toch Mamio wat als eerste weet te scoren doordat hun spits knap wegloopt van onze verdedigers en een voorzet vanaf links vrij mag inkoppen. (1-0)
We doen er dan een schepje bovenop en binnen 5 minuten volgen 2 snelle counters waarvan de eerste nog net naast gaat en de tweede keurig wordt voorgezet door HendrikJan en die door Stefan werd binnen gewerkt. (1-1)
We kregen nog 2 prima kansen om de score voor rust te verdubbelen.
Maar zowel een schot van HendrikJan als een kopbal van Stefan troffen beide de paal.
En met een Russtand van 1-1 zochten we
(na zo'n 50 minuten voetbal !!!!)
de kleedkamer op.
In de rust werden de gebruikelijke wissels weer toegepast 
En begonnen we vol goede moed aan de tweede helft.
Maar bij Mamio begonnen de frustraties over het  uitblijven en benutten van grote kansen flink te borrelen en dat uitte zich even later in flinke onderlinge scheldpartijen.
In de meest kleurrijke en uiteenlopende accenten van de Nederlandse taal.
Blijkbaar was er in het scheidsrechters kamertje van Mamio geen kopje thee voor de scheidsrechter neergezet, want na bovengenoemde woordenwisseling en het feit dat hij even moest optreden, toverd deze een blikje Energy Drink uit zijn jas zak en drinkt deze terwijl hij fluit al wandelend rustig op.
(Een op zijn zachts gezegd wat rare vertoning).
Maar het kon blijkbaar nog gekker want als even later zijn telefoon gaat neemt hij die ook gewoon op en gaat een compleet gesprek aan.
En terwijl de hele bank van Mamio appeleerd voor een vermeende handsbal en de scheidsrechter uitmaakt voor van alles en nog wat. wuift hij dit simpel weg
en belt rustig verder.
ondergetekende probeerd de bank nog duidelijk te maken dat ie waarschijnlijk met de videoscheidsrechter in gesprek was, voor overleg.
Maar daar konden ze op de bank bij Mamio niet echt om lachen.
En al snel klonken er spreekkoren vanaf de bank en het bordes (bij de kantine) richting scheidrechter.
???? "Hij hiest hein Hoenden Loell"  ????  tenminste dat was wat wij ervan maakten. 
Naast deze randzaken werd er intussen ook nog steeds gevoetbald.
Het was verder een leuke open wedstrijd met prima kansen voor beide partijen.
Mamio komt een paar keer gevaarlijk door maar vind telkens een een uitstekende Marco op zijn pad. Zo lijkt de wedstrijd lang op een 1-1 eindstand af te stevenen.
Maar zo'n 5 minuten voor tijd maakt Mamio dan toch nog een doelpunt doordat een bal van dichtbij, zelfs in 2 instanties eerst nog door Marco word gekeerd maar op de derde beslissende inzet heeft hij dan jammergenoeg geen antwoord meer. (2-1).
Het lijkt er dan toch wel heel veel op dat we met lege handen terug naar
Hoogezand moeten.
Maar diep in blessure tijd maken we 3 minuten later, vlak voor tijd, toch nog de gelijkmaker.
Wederom ligt een snelle counter hieraan ten grondslag en weer een prima voorzet van HendrikJan, deze wordt nu knap binnengekopt door Stefan. (2-2).
Iedereen dacht dat de scheidsrechter nu dan wel zou af fluiten, maar de beste jongen had blijkbaar geen benul van tijd en liet gewoon door voetballen.
Waardoor we zelfs nog een kans op de 2-3 kregen.
Maar toen HendrikJan hem vroeg hoe laat het eigenlijk was, en hij nadat hij 2 watsapp gesprekken had afgesloten kon vertellen dat het inmiddels 18.30 was besloot hij 3 minuten later toch maar om af te fluiten,
en zochten we na bijna 110 minuten !!!!
(50 minuten 1e en bijna 60 minuten 2e helft !!!!)
moegestreden maar met een punt op zak, wederom de warmte van de kleedkamer op.

En na afloop was een ieder het volledig met elkaar eens....
zo'n knotsgekke en lange wedstrijd had niemand ooit eerder meegemaakt. dus met recht een "unieke" ervaring.
"De Reporter"
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!